Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody K. w przedmiocie wniesienia sprzeciwu w zakresie przystąpienia do użytkowania obiektu kurnika
Uzasadnienie strona 4/4

Powołany wcześniej przepis art. 54 ust. 1 Prawa budowlanego, stanowiąc o możliwości zgłoszenia sprzeciwu, nie określa w sposób wyraźny, z jakich powodów sprzeciw ten może nastąpić.

Nie oznacza to w żadnym wypadku sytuacji dowolności dla organu właściwego do zgłoszenia sprzeciwu.

W ocenie Sądu administracyjnego w składzie niniejszym, przesłanką wydania tego rodzaju decyzji o zgłoszeniu sprzeciwu przez organ do tego właściwy, może być również postanowienie Sądu administracyjnego o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej do tego sądu, decyzji ostatecznej, w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę danego obiektu budowlanego /jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie/. "Wykonanie" decyzji o pozwoleniu na budowę obejmuje bowiem nie tylko wybudowanie danego obiektu na podstawie tej decyzji, ale i przystąpienie do użytkowania tego obiektu, po dokonaniu zawiadomienia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 Prawa budowlanego.

Z powyższego wynika, że zaskarżona decyzja prawa obowiązującego nie narusza.

Dodatkowo należało wyjaśnić, że w dotychczasowym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęto pogląd, akceptowany przez Sąd w składzie niniejszym, że inwestor, który prowadził roboty budowlane lub wybudował obiekt budowlany na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, która to decyzja została następnie wyeliminowana z obrotu prawnego, nie może być traktowany jako osoba dopuszczająca się samowoli budowlanej, a także jako osoba, która prowadzi roboty budowlane bez pozwolenia na budowę /por. wyrok NSA z dnia 18 czerwca 1998 r., IV SA 1399/96 - OSP 2000 z. 4 poz. 60 z aprobującą glosą W. Chróścielewskiego/.

Wyrok Sądu administracyjnego, uchylający zaskarżoną decyzję o pozwoleniu na budowę, wywiera swe skutki dopiero od daty ogłoszenia tego wyroku /ex nunc/. Oznacza to, że decyzja, która tym wyrokiem została uchylona, obowiązywała od chwili jej doręczenia lub ogłoszenia, a utraciła swą moc prawną z chwilą ogłoszenia wyroku.

Skoro zaskarżona decyzja prawa obowiązującego nie narusza, to skarga na podstawie art. 27 ust. 1 powołanej ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, podlegała oddaleniu.

Strona 4/4