Dnia 12 stycznia 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Grzegorz Szkudlarek Sędziowie Sędzia NSA: Anna Stępień (spr.) Sędzia WSA: Sławomir Wojciechowski Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2011 roku przy udziale --- sprawy ze skargi J. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego - oddala skargę.
Burmistrz Miasta Ł., decyzją z dnia [...], na podstawie art. 30 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2009r., nr 1, poz. 7 ze zm.) odmówił J. Ł. umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 4 325,34 zł, osobie uprawnionej - M. Ł., reprezentowanej przez matkę M. C.
W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że decyzją z dnia [...] przyznano świadczenie alimentacyjne na córkę wnioskodawcy M. Ł., w kwocie 400 zł miesięcznie na okres od dnia 1 października 2008r. do dnia 30 września 2009r. Następnie w dniu [...] decyzją organ pomocowy zobowiązał J. Ł. do zwrotu należności w wysokości 4 325,34 zł. z tytułu otrzymanych przez córkę świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Z wywiadu środowiskowego przeprowadzonego z wnioskodawcą w Areszcie Śledczym w dniu 10 maja 2010r. wynika, że jest on osobą zdrową, nie pracującą i nie posiadającą własnego dochodu. Pobyt w Areszcie Śledczym jest sytuacją przejściową w życiu strony i nie może być przesłanką braną pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o umorzeniu należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
W odwołaniu od powyższej decyzji J. Ł. wskazał, że w żaden sposób nie jest w stanie uregulować należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Opisując obszernie warunki pobytu w zakładzie karnym oraz proces resocjalizacji, stwierdził, że nie widzi możliwości, by jego sytuacja uległa zmianie, zwłaszcza, że koniec kary przypada na 2015r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., decyzją z dnia [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. w związku z art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów uchyliło zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji w całości i odmówiło J. Ł. umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej M. Ł., reprezentowanej przez matkę M. C., w kwocie 4.325,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami, ustalonych decyzją z dnia 28 grudnia 2009r. W uzasadnieniu wskazanej decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że umorzenie należności dłużnika nie jest obligatoryjne nawet wówczas, gdy organ stwierdzi że zostały spełnione przez wnioskodawcę wszystkie przesłanki warunkujące podstawę udzielenia tej ulgi. Decyzja w tym zakresie pozostawiona jest do swobodnego uznania organu, jednakże warunkiem prawidłowego wydania rozstrzygnięcia w tym przedmiocie jest szczegółowe zbadanie i poddanie analizie sytuacji dochodowej i rodzinnej wnioskodawcy, szczególnie pod kątem występowania zindywidualizowanych przesłanek w sprawie, a następnie dokonanie oceny zgromadzonego materiału dowodowego z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu strony.
Z treści przeprowadzonego wywiadu środowiskowego wynika, że wnioskodawca ma 59 lat, na stałe mieszka w Ł., jest kawalerem, ma średnie wykształcenie (ukończone technikum mechaniczne), nie posiada żadnych dochodów. Rodzice nie żyją, utrzymuje kontakty telefoniczne lub listowne z konkubiną oraz ich wspólną córką M. Sytuacja zdrowotna zainteresowanego jest dobra. Nie korzysta on z regularnej pomocy lekarskiej.