Sprawa ze skargi na decyzję SKO w P. w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej i odmowy przyznania świadczenia wychowawczego
Sentencja

Dnia 2 marca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska, , Protokolant Referent stażysta Aleksandra Banasiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2018 roku sprawy ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej i odmowy przyznania świadczenia wychowawczego oddala skargę. LS

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc publiczna
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...] nr [...] Wójt Gminy D., działając na podstawie art. 151 § 1 pkt 2 K.p.a., uchylił w całości, po wznowieniu postępowania z urzędu, decyzję nr [....] z dnia [...] i odmówił przyznania S. K. świadczenia wychowawczego na syna B. K. na okres od 1 kwietnia 2016 roku do 30 września 2017 roku. Organ ustalił, że decyzją z dnia [...] nr [...] Wójt Gminy D. przyznał S. K. świadczenie wychowawcze na drugie dziecko - B. K. w kwocie 500 zł na okres 1 kwietnia 2016 roku do 30 września 2017 roku. W dniu [...] S. K. złożył kolejny wniosek (w postaci elektronicznej) o przyznanie świadczenia wychowawczego na drugie dziecko B. K. na nowy okres zasiłkowy, tj. od 1 października 2017 roku do 30 września 2018 roku. Podczas weryfikacji danych z rejestru centralnego, za pomocą urządzenia teleinformatycznego Emp@tia na jaw wyszły nowe okoliczności faktyczne, które nie były znane organowi w dniu wydawania decyzji z dnia [...]. Organ powziął w wątpliwość czy dziecko, które wnioskodawca podał w składzie rodziny tj. A. K. wspólnie z nim zamieszkuje. W dniu [...] S. K. złożył pisemne oświadczenie, w którym opisał faktyczną opiekę jaką sprawuje nad małoletnim synem A. K. wyjaśniając, że syn mieszka z matką w K. i tam uczęszcza do szkoły, natomiast wnioskodawca utrzymuje kontakt ze szkołą w formie telefonicznej i poprzez dziennik elektroniczny, przywozi syna co drugi weekend do swojego miejsca zamieszkania, spędził z synem święta Wielkanocne 2016 roku i 2017 roku, święta Bożego Narodzenia 2016 roku, tydzień ferii zimowych (nie podał, w którym roku), syn spędza u wnioskodawcy połowę wakacji, podczas pobytów syna wnioskodawca zapewnia mu opiekę lekarską. Organ ustalił, na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w P. sygn. akt [...] z dnia 1 marca 2006 roku, że A. K. ma ustalone miejsce pobytu przy swojej matce. W ocenie organu sposób sprawowania opieki nad dzieckiem nie spełnia przesłanek opieki naprzemiennej, S. K. nie bierze bowiem udziału w codziennym życiu dziecka, a jedynie utrzymuje z dzieckiem kontakty w wakacje, święta, ferie i weekendy, zatem nie można uznać, aby w niniejszym przypadku miała miejsce opieka naprzemienna wobec dziecka i w konsekwencji nie można zaliczyć A. K. do składu rodziny wnioskodawcy. Organ postanowieniem z dnia [...] wznowił postępowanie w sprawie, uznając na podstawie powyższych okoliczności, że spełnione zostały przesłanki z art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a., a następnie w oparciu o art. 151 § 1 pkt 2 w zw. z art. 145 1 pkt 5 K.p.a. uchylił decyzję przyznającą prawo do świadczenia wychowawczego na B. K. z dnia [...] i odmówił jego przyznania.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył S. K., zarzucając organowi naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7, 77 § 1 K.p.a. oraz art. 2 pkt 17 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci i wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, ewentualnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji. W odwołaniu strona, odnosząc się do definicji rodziny, podniosła, że wyrok orzekający rozwód wydano jeszcze przed wejściem do polskiego porządku prawnego instytucji tzw. opieki naprzemiennej. W istocie S. K. składał wniosek o przyznanie świadczenia wychowawczego na drugie dziecko - B. K., nad którym sprawuje pełną opiekę, nie zaś na swojego syna z poprzedniego małżeństwa. Organ tymczasem uznał, że wobec faktu, iż nie sprawuje opieki rozkładającej się w równych częściach na oboje rodziców, to nie można go zaliczyć do rodziny skarżącego, z czym się nie zgadza. Podniósł, że ma możliwość zobaczenia się z synem w każdy wcześniej ustalony dzień, jednak odległość dzieląca ich od siebie (200 km) uniemożliwia codzienne odwiedziny, jednak podejmuje on wysiłki by jak najczęściej spotykać się z synem, troszczyć się o jego rozwój i wychowanie. Nie zgodził się z ustaleniami organu I instancji, iż nie bierze udziału w życiu codziennym swego pierwszego syna, bowiem kontaktuje się z nim za pomocą telefonu, smsów i innych środków porozumiewania na odległość, łączy ich więź i zażyłość, a jeśli organ powziął wątpliwość co do uczestniczenia skarżącego w życiu syna, to powinien był przeprowadzić w tej sprawie dodatkowe postępowanie wyjaśniające. Jego zdaniem w przypadku, gdy wniosek o świadczenie został złożony na drugie dziecko, rygoryzm opieki naprzemiennej dotyczącej opieki nad pierwszym dzieckiem ulega złagodzeniu. Stwierdził, że sprawuje nad synem A. K. opiekę naprzemienną, gdyż syn przebywa z nim w najważniejsze święta, połowę wakacji i co drugi weekend, co w ogólnym rozrachunku daje co najmniej 130 dni, nadto łoży na utrzymanie swojego pierwszego syna i bezsprzecznie uczestniczy w jego życiu i wychowaniu. Jego zdaniem nie można więc mówić, że nie sprawuje opieki w powtarzających się okresach czasu.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc publiczna
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze