Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie zasiłku celowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, p.o. Sędziego WSA Arkadiusz Blewązka, Protokolant asystent sędziego Katarzyna Orzechowska, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi H.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę. -

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/3

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...], Nr [...] utrzymało w mocy decyzję Kierownika Filii Ł.-P. Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania H. S. zasiłku celowego bezzwrotnego w miesiącu czerwcu 2001 roku z przeznaczeniem na zakup leków.

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Ł. wyrokiem z dnia 7 stycznia 2003r. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z [...], Nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Filii Ł.-P. Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. z dnia [...], Nr [...] w sprawie odmowy przyznania pomocy finansowej w formie zasiłku celowego na zakup leków w miesiącu czerwcu 2001 roku. W uzasadnieniu wyroku Sąd wywodził, że w sprawie nie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego, ale procesowego, co wyrażało się w tym, iż organy orzekające w treści decyzji nie odniosły się do indywidualnej sytuacji materialnej H.S. Uzasadnieniu decyzji postawiono zarzut braku indywidualizacji i wszechstronnego umotywowania przesłanek decyzji odmownej. W ocenie Sądu, w stanie faktycznym sprawy należało rozważyć indywidualnie osobistą sytuację strony i wykazać brak środków oraz możliwości udzielenia pomocy mimo złego stanu zdrowia H.S., pogarszającego się z uwagi na brak leków.

Po ponownym przeprowadzeniu postępowania, organ I instancji decyzją z dnia [...] ponownie odmówił przyznania H.S. zasiłku celowego bezzwrotnego w miesiącu czerwcu 2001 roku z przeznaczeniem na leki. W motywach organ wskazał, iż z ustaleń wynika, że strona utrzymuje się z renty inwalidzkiej w kwocie 548 zł, z której po potraceniu alimentów i podatku pozostaje suma 224 zł. Strona korzysta z dodatku mieszkaniowego w kwocie 38 zł miesięcznie. Wynika z tego, iż spełnia on kryteria dochodowe uprawniające do uzyskania pomocy społecznej w formie zasiłku celowego bezzwrotnego. Jednakże organ odmówił udzielenia świadczenia, ponieważ dysponuje ograniczonymi środkami finansowymi, które musi w pierwszej kolejności przeznaczyć na realizację zadań o charakterze obowiązkowym, jak również udzielać pomocy osobom, które nie posiadają żadnego źródła dochodu.

W odwołaniu od powyższej decyzji H.S. wywodził, iż ponowna odmowa udzielenia zasiłku celowego w kwocie 50 zł z przeznaczeniem na leki jest krzywdząca i niehumanitarna. Organ I instancji w ogóle nie zastosował się do treści wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przedstawione w decyzji wyliczenie dochodu wnioskodawcy jest niezgodne z prawdą. Odwołujący się ma tak niskie dochody, że nie starcza mu na wykupienie lekarstw, zakup żywności i środków czystości, opłacenie gazu. Na skutek zalegania z opłatami za gaz został już go pozbawiony. Doręczenie decyzji organu I instancji trwało 1 miesiąc.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpatrzeniu odwołania, mocą decyzji z dnia [...] utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu organ podał, iż celem pomocy społecznej jest zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych osób i rodzin, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej i które nie są w stanie ich samodzielnie rozwiązać. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 32 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 ze zm.), w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej może być przyznany zasiłek celowy z pomocy społecznej, w szczególności na pokrycie części lub całości kosztu leków i leczenia, remontu mieszkania, opału i odzieży, pobytu dziecka w żłobku lub przedszkolu, a także kosztów pogrzebu. Zasiłek celowy jest fakultatywną formą pomocy społecznej, co oznacza, że jego przyznanie bądź odmowa następuje w ramach uznania administracyjnego. Przyznanie świadczenia odbywa się dopiero po zrealizowaniu zadań o charakterze obligatoryjnym. Zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego, decyzja I instancji zapadła po wnikliwym wyjaśnieniu sprawy i nie narusza zasad oraz przepisów prawa. Środki finansowe, jakimi dysponuje nie wystarczają na realizację świadczeń o charakterze nieobowiązkowym, do których należą zasiłki celowe. Organ dysponuje ograniczonymi środkami finansowymi. Zgodnie z danymi w miesiącu czerwcu 2001 roku pomocą w formie zasiłku celowego objęto 1308 osób na łączną kwotę 61.790 zł, średnia wysokość zasiłku to 47,24 zł. W konkluzji uzasadnienia organ podał, iż H.S. posiada stałe, choć niewielkie źródło dochodu w postaci renty inwalidzkiej i dodatku mieszkaniowego.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze