Dnia 25 marca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie: Sędzia NSA Anna Stępień (spr.) Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek Protokolant: sekretarz sądowy Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2015 roku przy udziale - sprawy ze skargi S. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę. LS
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpatrzeniu odwołania S. R., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] nr [...].
Jak wynika z akt sprawy decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta Ł., po rozpoznaniu wniosku z dnia 4 listopada 2014 r., odmówił S. R. przyznania zasiłku celowego w miesiącu grudniu 2014 r. z przeznaczeniem na opłacenie czesnego za szkołę policealną, argumentując to brakiem możliwości finansowych na zaspokojenie tej potrzeby. Niemniej jednak organ decyzją z dnia [...] nr [...] przyznał stronie zasiłek celowy w wysokości 100 zł miesięcznie na okres listopad - grudzień 2014 r. na zakup posiłku lub żywności.
W odwołaniu od decyzji odmawiającej przyznania zasiłku celowego S. Ry.wyraziła swoje niezadowolenie i podniosła, że kwoty, które otrzymuje z pomocy społecznej w postaci zasiłku okresowego oraz zasiłków celowych nie wystarczają jej na utrzymanie. Wniosła o pozytywne rozpatrzenie odwołania.
Wskazaną na wstępie decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 k.p.a., art. 3 ust. 3 i 4, art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (j.t. Dz.U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.) - przywoływanej dalej w skrócie jako "u.p.s.", utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W motywach rozstrzygnięcia organ przywołał brzmienie art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1, art. 7, art. 39 ust. 1 i 2 u.p.s. wywodząc, że na podstawie wywiadu środowiskowego ustalono, iż strona jest osobą samotnie gospodarującą, która nie uzyskuje dochodów z pracy, a jedynie ze świadczeń pomocy społecznej, spełnia zatem kryterium dochodowe uprawniające do korzystania z pomocy. Wniosek strony znajduje w tym zakresie oparcie w przepisach ustawowych, które nie wymieniają wprost w art. 39 ust. 2 u.p.s. celów oświatowych. Przepis ten zawiera przykładowe wyliczenie celów, na które może być przyznany zasiłek.
W ocenie Kolegium wydana przez organ I instancji decyzja jest zgodna zarówno z celem ustawy, jak i możliwościami finansowymi organu pomocy społecznej.
Organ uznał, że forma, jak i wysokość przyznawanych stronie świadczeń są adekwatne do ustalonego stanu faktycznego oraz są odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Kolegium podniosło, że środki przyznawane w ramach pomocy społecznej mają charakter wspierający dla osób uzyskujących niskie dochody, bądź nie mających dochodu. Oczywistym jest, że dla większości podopiecznych przyznawane kwoty nie wystarczają na pokrycie całości kosztów związanych z utrzymaniem. Nadto organ odwoławczy podkreślił, że dotychczas przyznawana stronie pomoc jest zgodna z możliwościami finansowymi pomocy społecznej. W ocenie strony pomoc może wydawać się niewystarczająca, ale trzeba wziąć pod uwagę, iż organ pomocowy musi pomoc tak rozdzielać, aby wesprzeć najbardziej potrzebujących i w większej ich liczbie. Kolegium stwierdziło także, że organ I instancji posiada najbardziej pełną wiedzę o środkach finansowych, którymi dysponuje i o liczbie podopiecznych, którym może i powinien pomóc. Przyznanie świadczenia jest jedynie pomocą gminy, a nie przejęciem odpowiedzialności za finansowanie wszystkich potrzeb rodziny.