Dnia 13 czerwca 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska Protokolant Specjalista Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2017 roku sprawy ze skargi S. B. o wymierzenie Prezydentowi Miasta P. grzywny za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 maja 2015 roku w sprawie II SAB/Łd 29/15 w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania dotyczącego zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę. a.bł.
S. B. złożył do sądu administracyjnego skargę na niewykonanie przez Prezydenta Miasta P., wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 maja 2015r., sygn. akt II SAB/Łd 29/15.
W uzasadnieniu skargi S. B. wyjaśnił, że na podstawie art. 136 ust. 3 w związku z art. 137 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2016r., poz. 2147 z pózn. zm.) - dalej: "u.g.n.", w dniu 4 grudnia 2003r. wystąpił z wnioskiem do Starosty [...] o zwrot nieruchomości wywłaszczonej decyzją Naczelnika Miasta i Gminy w S. z dnia [...] lipca 1987r., nr [...]. Powodem złożenia wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości był fakt, iż została ona przeznaczona i użyta na cel inny niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, o czym pomimo obowiązku właściwy organ nie zawiadomił skarżącego i tym samym naruszył art. 136 ust. 1 i 2 u.g.n. W tej sytuacji spełnione zostały przesłanki zbędności nieruchomości na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu określone w art. 137 u.g.n., co obliguje organ do orzeczenia zwrotu całości lub części wywłaszczonej nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercy.
Dalej skarżący wyjaśnił, że na podstawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 maja 2015r., sygn. akt II SAB/Łd 29/15, który na skutek złożonej kasacji uprawomocnił się w dniu 17 marca 2016r., organ I instancji zobowiązany był do wydania decyzji w terminie 30 dni. Termin ten nie został dotrzymany z ewidentnej winy organu prowadzącego przedmiotowe postępowanie. Po upływie kolejnych wyznaczanych przez organ terminów zakończenia sprawy (ostatni to 31 grudnia 2016r.) i wezwaniu skarżącego w dniu 16 grudnia 2016r. do wykonania ww. wyroku WSA w Łodzi, które pozostało bez odpowiedzi, wydana została z naruszeniem przepisów decyzja z dnia [...] stycznia 2017r., znak: [...]. Naruszenie przepisów potwierdzają również zarzuty przedstawione w odwołaniach od powyższej decyzji, złożonych przez wszystkie strony postępowania, które będą podstawą dla organu II instancji do uchylenia w całości tej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia, co wydłuży postępowanie o kolejny rok, dwa, albo trzy.
Zdaniem skarżącego Prezydent Miasta P., wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, w dalszym ciągu prowadzi postępowanie w sposób przewlekły (13 lat upłynęło w dniu 4 grudnia 2016r.) i niekompetentny z rażącym naruszeniem przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016, poz. 23) oraz przepisów prawa materialnego, tj. u.g.n. Podejmowane czynności procesowe w dalszym ciągu mają niejednokrotnie charakter czynności pozornych nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy, są nieefektywne, przedłużają postępowanie (np. wydzielenie działki 142/10 pod częścią budynku) oraz powodują niecelowe wydatkowanie środków publicznych. Wszystkie te uwagi, zastrzeżenia i nieprawidłowości wnoszone były w trakcie trwającego postępowania, do których organ I instancji nie odniósł się wyczerpująco, a wręcz je zignorował.