W art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ ustawodawca rozdzielił prawo do dysponowania nieruchomością od zgody osoby na rzecz której została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę. I jedna i druga przesłanka winna być spełniona, a z przepisu nie wynika, aby wykazanie się przez osobę przejmującą pozwolenie na budowę prawem do dysponowania nieruchomością zwalniało tę osobę od uzyskania zgody osoby na rzecz której decyzja została wydana.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2001 r. na rozprawie sprawy ze skargi Elżbiety P. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 5 listopada 1997 r. (...) w przedmiocie przeniesienia pozwolenia na budowę - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy A.-Ł. z dnia 2 września 1997 r. (...); (...).
Decyzją z dnia 2 września 1997 r. (...) Burmistrz Gminy A.-Ł. działając na podstawie art. 104 Kpa oraz art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ orzekł o przeniesieniu pozwolenia na budowę (...) z dnia 6 maja 1994 r. wydanego przez Burmistrza Gminy i Miasta w A.-Ł. dla Stanisława i Elżbiety P. na J. C. P. w części dotyczącej budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego typu W-0414 o kubaturze 430 m sześciennych, pow. zabudowy 68,9 m kwadratowego, pow. całkowita 121,3 metra kwadratowego, powierzchnia użytkowa 87 m kwadratowych, szamba. W uzasadnieniu stwierdzono, że aktem notarialnym z dnia 23 maja 1996 r. (...) sporządzonym przez notariusza Tadeusza S. z kancelarii notarialnej w Z. ul. S.-R. 3 dokonano sprzedaży przez Stanisława i Elżbietę P. Jadwidze P. działek nr 151/2,151,3 151/4 i 151/5 o powierzchni 0,4478 ha położonej w miejscowości C. gmina A.-Ł. wraz ze znajdującymi się na niej naniesieniami. Na ww. działce jest rozpoczęta budowa według wydanego pozwolenia na budowę.
Od powyższej decyzji odwołała się skarżąca Elżbieta P. do Wojewody Ł. wnosząc o uchylenie decyzji organu I instancji i zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia sprawy toczącej się w sądzie powszechnym. W uzasadnieniu wskazała, iż Stanisław P. zmarł 2 maja 1997 r. pozostawił żonę Elżbietę i małoletnia córkę. W chwili sprzedaży działki stał już na niej dom praktycznie wykończony. Aktem notarialnym dokonano zakupu jedynie działki, ale bez naniesień.
A zatem w decyzji jest błąd, gdyż nie jest prawdą, że akt notarialny wymienia także naniesienia. Jadwiga P. zataiła także, iż Stanisław P. nie żyje.
Decyzją z dnia 5 listopada 1997 r. (...) Wojewoda Ł. działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa - utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu organ odwoławczy powołał się na treść art. 32 ust. 4 pkt 2 cyt. ustawy prawo budowlane i stwierdził, iż pozwolenie na budowę może być wydane temu kto dysponuje terenem na cele budowlane. Akt notarialny stanowi dowód na to, że Jadwiga P. w dniu 23 maja 1996 r. stała się właścicielką posesji, której dotyczy wydane w dniu 6 maja 1994 r. pozwolenie na budowę i tym samym nabyła prawo do dysponowania tym terenem na cele budowlane. Ponadto jak wynika z dziennika budowy i oświadczenia kierownika budowy faktycznym inwestorem obiektu jest Jadwiga P. Kwestionowanie własności obiektu nie ma natomiast wpływu na postępowanie administracyjne. Przeniesienie pozwolenia na budowę nie jest jednoznaczne z uznaniem bądź nie uznaniem inwestora jako właściciela obiektu. Powyższą decyzję zaskarżyła Elżbieta P. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc ojej uchylenie i zarzucając naruszenie art. 40 cyt. ustawy prawo budowlane.
Skarżąca stwierdziła, iż zgodnie z tym przepisem dla przeniesienia pozwolenia na budowę muszą być spełnione dwie przesłanki;
- musi być wyrażona zgoda osoby na którą pierwotnie pozwolenie na budowę zostało wydane
- osoba ubiegająca się o przeniesienie zezwolenia na budowę musi wykazać się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.