Dnia 21 czerwca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant St. sekretarz sądowy Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2016 roku sprawy ze skargi E. N.-W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia - uchyla zaskarżone postanowienie. a.bł.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez E. N. - W. na postanowienie Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], prostujące z urzędu decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] września 2015r., na podstawie art. 111 § 1b i art. 141 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23), dalej przywoływanej jako "K.p.a.", stwierdziło niedopuszczalność zażalenia.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż decyzją z dnia [...] września 2015r. Prezydent Miasta Ł. - po rozpatrzeniu wniosku z dnia 8 września 2015r. odmówił E. N. - W. przyznania prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na dziecko J. N. na okres od dnia 1 października 2015r. Następnie postanowieniem z dnia [...] organ ten - działając na podstawie art. 111 § 1a K.p.a. - postanowił z urzędu sprostować omyłkę w uzasadnieniu własnej decyzji z dnia [...] września 2015r. Pismem z dnia 15 października 2015r. odwołanie od powyższej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. złożyła E. N. - W. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...] listopada 2015r., nr [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] września 2015r.
Następnie w dniu 13 listopada 2015r. E. N. - W. złożyła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. pismo zatytułowane "odwołanie od decyzji Prezydenta Miasta Ł. (...) z dnia [...] o odmowie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego" szeroko argumentując swe stanowisko. Zapoznając się z treścią pisma Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. powzięło wątpliwości co wyrażonej woli, dlatego też pismem z dnia 17 grudnia 2015r. wezwało skarżącą do jednoznacznego oświadczenia woli: czy pismo z dnia 13 listopada 2015r. nazywane odwołaniem jest zażaleniem na postanowienie Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] w sprawie sprostowania oczywistej omyłki czy też pismo to jest ponownym odwołaniem od decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] września 2015r. orzekającej o odmowie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na okres od dnia 1 października 2015r. Odpowiadając na powyższe E. N. - W. oświadczyła, iż jej pismo z dnia 13 listopada 2015r. jest zażaleniem na postanowienie Prezydenta Miasta Ł. w sprawie sprostowania omyłki.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. rozpoznając powyższe zażalenie wskazało, iż przepis art. 141 § 1 K.p.a. przewiduje, iż na wydane w toku postępowania postanowienia służy stronie zażalenie, gdy kodeks tak stanowi, co oznacza to, że zażalenie może być wnoszone tylko na postanowienia enumeratywnie wymienione w kodeksie. Mając powyższe na względzie Kolegium wskazało, iż było zobligowane ustalić, czy na postanowienie Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] przysługuje zażalenie, i dalej, że zgodnie z treścią art. 111 § 1 K.p.a., strona może w terminie czternastu dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji zażądać jej uzupełnienia co do rozstrzygnięcia bądź co do prawa odwołania, wniesienia w stosunku do decyzji powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego albo sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia w tych kwestiach. Organ administracji publicznej, który wydal decyzję, może ją uzupełnić lub sprostować z urzędu w zakresie, o którym mowa w § 1, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji, (art. 111 § 1a K.p.a.). Dalej organ wskazał, iż z treści art. 111 § 1b K.p.a. wywieść należy, iż na postanowienie o uzupełnieniu lub sprostowaniu z urzędu decyzji, nie przysługuje zażalenie. Podkreślił, iż nie ma normy prawa, która dopuszczałaby zaskarżenie postanowienia o uzupełnieniu decyzji co do jej rozstrzygnięcia i wobec tego na podstawie art. 134 K.p.a. należało stwierdzić niedopuszczalność wnoszonego zażalenia. Wywiódł nadto, że niedopuszczalność odwołania lub zażalenia może wynikać z przyczyn o charakterze przedmiotowym lub podmiotowym. Niedopuszczalność odwołania lub zażalenia z przyczyn przedmiotowych obejmuje m.in. przypadki wyłączenia przez przepisy prawne możliwości zaskarżenia decyzji lub postanowienia w toku instancji, co ma miejsce w niniejszej sprawie. Konkludując organ wskazał, iż z uwagi na brak możliwości zaskarżenia postanowienia występuje niedopuszczalność odwołania.