Sprawa ze skargi na decyzję SKO w P. w przedmiocie odmowy nakazania przywrócenia stanu poprzedniego w zakresie uregulowania stosunków wodnych
Sentencja

Dnia 4 lipca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący WSA Renata Kubot-Szustowska Sędziowie NSA Anna Stępień NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.) Protokolant sekretarz Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2013 roku sprawy ze skargi K. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy nakazania przywrócenia stanu poprzedniego w zakresie uregulowania stosunków wodnych oddala skargę. LS

Uzasadnienie strona 1/5

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z dnia [...], Nr [...], po rozpoznaniu odwołania K. Ł., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...], Nr [...].

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] odmówił nakazania Ł. S. oraz M. K. i T. K. przywrócenia stanu poprzedniego na działce nr ewid. 154/5, obręb [...] zlokalizowanej w R. przy ul. A [...] poprzez wywiezienie z terenu tej działki ziemi. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 29 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (t. j. Dz. U. z 2005 roku Nr 239, poz. 2019 ze zm.).

W odwołaniu od powyższej decyzji K. Ł. wniosła o jej uchylenie, nakazanie przywrócenia poprzedniego stanu poprzez wywiezienie ziemi i azbestu oraz przywrócenia rowu na działce nr 154/5 wskazując, iż żaden z właścicieli sąsiedniej nieruchomości nie był informowany o oględzinach na tej działce. W sprawie były przygotowane dwie opinie - w 2010 i 2012 roku. Opinia z 2012 roku została przygotowana na podstawie opinii z 2010 roku podczas gdy zmienił się stan faktyczny, bowiem od roku 2010 właściciele działki systematycznie podwyższali teren. Działka nr 154/5 została podwyższona o ok 1 - 1,5 m, a nie jak wskazano w opinii - 20 - 30 cm. Sprawa miała początek w 2009 roku, ponieważ nowi właściciele działki nr 154/5 w celu podwyższenia jej terenu zaczęli nawozić glinę, gruz, kamienie, śmieci, azbest, asfalt. Właściciele sąsiednich działek zaczęli interweniować w sprawie, gdyż działka ta stanowiła naturalne obniżenie terenu, przez który przebiegał rów melioracyjny odprowadzający wody gruntowe do rowu "przy ul. bez nazwy" i dalej do rzeki R. Obecnie rów ten jest zlikwidowany i pozostała po nim tylko końcówka ok. 40 m przy ul. B. Wody gruntowe na tej działce były zawsze wysokie pomimo naturalnego obniżenia terenu, a w obecnej sytuacji, kiedy działka nie odbiera wód gruntowych, ponieważ jest wypełniona materiałami twardymi, woda ta gromadzi się na działkach przyległych: w piwnicach, kotłowniach powodując tym samym podtapianie fundamentów i pękanie ścian budynku. Plan zagospodarowania przestrzennego nie pozwalał na zabudowanie tego terenu. W ulicy C i na działce nr ewid. 162 znajdują się kolektory kanału deszczowego, które podczas opadów deszczu nie odbierają wody. Woda deszczowa z kanału deszczowego wylewa się na posesje, a woda odpływa w kierunku działki nr ewid. 154/5, gdyż tam znajdowało się rozlewisko, które odprowadzało wodę rowem do rzeki R. Na działce został zasypany azbest, który jest szkodliwy dla zdrowia, a na posesjach mieszkańców znajdują się studnie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy kwestionowaną w treści odwołania decyzję organu pierwszej instancji. W motywach rozstrzygnięcia organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania wskazując następnie, iż zgodnie z treścią art. 29 Prawa wodnego, właściciel gruntów, o ile przepisy nie stanowią inaczej, nie może między innymi zmieniać stanu wody na gruncie, a zwłaszcza kierunku odpływu znajdującej się na jego gruncie wody opadowej ani kierunku odpływu ze źródeł - ze szkodą dla gruntów sąsiednich. W przypadku, gdy spowodowane przez właściciela gruntu zmiany stanu wody na gruncie szkodliwie wpływają na grunty sąsiednie, wójt (burmistrz lub prezydent miasta) może w drodze decyzji nakazać właścicielowi gruntu przywrócenie stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom (art. 29 ust. 3 Prawa wodnego). Do zmiany stanu wody na gruncie zalicza się zmianę naturalnego ukształtowania terenu (np. nawiezienie ziemi w celu podwyższenia terenu, usunięcie ziemi w celu obniżenia terenu, wykopanie rowu), wykonanie robót budowlanych (wybetonowanie działki, wzniesienie murowanego ogrodzenia), a także wykonanie innego rodzaju prac powodujących określone zmiany na gruncie właściciela nieruchomości. Działaniem takim jest między innymi wykonanie przeszkody w odpływie wody opadowej z terenów sąsiednich zgodnie z naturalnym kierunkiem odpływu, np. zasypanie zagłębienia, którym dotychczas spływała woda z terenów wyżej położonych lub podwyższenie terenu uniemożliwiające spływ wody. Jak wskazało Samorządowe Kolegium Odwoławcze podstawą do ingerencji jest sytuacja, gdy zmiana stanu wody na określonym gruncie szkodliwie wpływa na grunty sąsiednie, np. powoduje stałe lub okresowe zatopienie tych gruntów. Istotne jest, aby zachodził adekwatny (typowy) związek przyczynowy pomiędzy faktem zmiany stosunków wodnych na gruncie a szkodą powstałą na gruncie sąsiednim. W przypadku stwierdzenia, że taki związek zachodzi, organ uprawniony jest do nakazania w drodze decyzji administracyjnej właścicielowi gruntu przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom. Jeśli takiego związku nie da się stwierdzić brak jest podstaw do nakładania na właściciela określonych obowiązków.

Strona 1/5