Dnia 2 sierpnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.), Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, , Protokolant Starszy sekretarz sądowy Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2018 roku sprawy ze skargi R. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie prawa do jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz skarżącego R. R. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. a.bł.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., decyzją z [...] r., nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 2 pkt 4, art. 3 pkt 2, pkt 24 lit. c), art. 5 ust. 4b, art. 15b ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1952) - powoływanej dalej jako "u.ś.r." - utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z [...] r., którą odmówiono R. R. prawa do jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się 2 września 2017 roku dziecka F. R.
W odwołaniu od ww. decyzji organu I instancji R. R. zarzucił naruszenie:
1) art. 5 ust. 4 u.ś.r. poprzez jego błędną wykładnię sprzeczną z celem i zasadami ustawy o świadczeniach rodzinnych, a polegającą na uznaniu, że dochód osiągnięty za miesiąc maj 2017 roku w wysokości 3.834,91 zł jest nowym dochodem w stosunku do dochodów w roku 2015, pomimo że z dokumentów zebranych w postępowaniu wynika, że jest to dochód zamiast dochodu utraconego w A SA;
2) art. 3 ust. 22 w związku z art. 3 ust. 23 u.ś.r., poprzez jego niezastosowanie, pomimo, że od 1 kwietnia 2017 r. nie wykonywał pracy na podstawie żadnego stosunku prawnego na rzecz A SA co jest równoznaczne z tym, że utracił zatrudnienie w tym podmiocie;
3) art. 7, 77 § 1, 107 § 3 i art. 80 k.p.a., które to naruszenia miały istotny wpływ na treść decyzji, przy czym naruszenia te polegały na niepełnej, wybiórczej i tendencyjnej ocenie zebranych dowodów poprzez nieuwzględnienie dowodu w postaci porozumienia dotyczącego urlopu bezpłatnego w A SA od dnia 1 kwietnia 2017 r. jako dowodu świadczącego o utracie dochodu u tego pracodawcy oraz umowy o pracę z A sp. z o.o. jako dowodu uzyskania dochodu w miejsce dochodu utraconego.
Dalej organ II instancji, w oparciu o art. 3 pkt 2, pkt 2a, pkt 24 lit. c), art. 5 ust. 4b, art. 15b ust. 2 u.ś.r., wyjaśnił zasady przyznawania jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka oraz zasady ustalania dochodu w rodzinie, a następnie stwierdził, że w pełni podziela pogląd zawarty w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lipca 2015 r., sygn. akt I OSK 242/14, w którym wyjaśniono, że w sytuacji, gdy nie mamy do czynienia z utratą lub uzyskaniem dochodu, tj. z sytuacjami wskazanymi w art. 5 ust. 4-4b ustawy o świadczeniach rodzinnych, należy po ustaleniu składu rodziny dokonać operacji matematycznych polegających na:
1) ustaleniu rocznego dochodu każdego pojedynczego członka rodziny (osiągniętych w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy w rozumieniu art. 3 pkt 10 u.ś.r.);
2) podzieleniu rocznego dochodu każdego członka rodziny przez liczbę miesięcy, w których był uzyskiwany (tj. przez 12);
3) zsumowaniu przeciętnych miesięcznych dochodów wszystkich poszczególnych członków rodziny;
4) podzieleniu przez liczbę członków rodziny.
Uzyskany w efekcie tych czynności wynik należy porównać, w zależności od sytuacji, z obowiązującym kryterium dochodowym podstawowym bądź podwyższonym, którego przekroczenie zasadniczo będzie powodowało, że zasiłek rodzinny nie będzie się należał.
Kolegium wyjaśniło, że zależności od charakteru zmiany w strukturze dochodów, jak i czasu ich powstania ustawodawca przewidział różne zasady modyfikowania wysokości dochodu branego pod uwagę przy ustalaniu uprawnień do zasiłku rodzinnego i dodatków do niego. W rozpoznawanej sprawie uzyskanie dochodu nastąpiło po roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy. Organ I instancji, kierując się zasadami wynikającymi z art. 5 ust. 4b u.ś.r. ustalił że: