Dnia 9 sierpnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.) Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Protokolant asystent sędziego Jarosław Moraczewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2012 roku sprawy ze skarg T. M. i M. Ż. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie sprostowania oczywistego błędu pisarskiego w decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej oddala skargi.
Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] roku, Nr [...], po rozpoznaniu zażalenia T. M. i M. Ż., utrzymał w mocy postanowienie Starosty [...] z dnia [...] roku, Nr [...] o sprostowaniu oczywistej omyłki.
Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, organ I instancji decyzją z dnia [...] roku, Nr [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił Burmistrzowi O. zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie ulicy D. z włączeniem w ulicę K. w O. wraz z kanalizacją deszczową, oświetleniem ulicznym oraz usunięciem kolizji. Jedną z działek na których m. in. zaplanowano realizację inwestycji stanowiła działka oznaczona Nr ewid. [...] ([...],[...]).
Organ I instancji postanowieniem z dnia [...] roku z urzędu sprostował oczywisty błąd pisarski w we własnej decyzji z dnia [...] roku o zezwoleniu na realizacje inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie ulicy D. z włączeniem w ulicę K. w O. wraz z kanalizacją deszczową, oświetleniem ulicznym oraz usunięciem kolizji, polegający na wpisaniu błędnego numeru działki powstałej w wyniku podziału, która objęta jest liniami rozgraniczającymi w/w inwestycji w wierszu Nr 12 na drugiej stronie decyzji zamiast działka Nr ewid. [...] ([...],[...]) powinno być działka Nr ewid. [...] ([...], [...]). Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 113 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. W motywach rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, iż stanowiący integralną część decyzji załącznik Nr 2 wskazuje jednoznacznie, że działka Nr ewid. [...], obręb [...] została podzielona na dwie działki Nr ewid. [...] i Nr ewid. [...]. Działka Nr ewid. [...] został objęta liniami rozgraniczającymi drogę. Opisany błąd, zdaniem organu, ma charakter oczywistego błędu pisarskiego, powstał bowiem w sposób niezamierzony w czasie przepisywania decyzji z dużą ilością działek. Prawidłowy zakres decyzji w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości określa załącznik Nr 2 (arkusz 1) do decyzji, stanowiący jej integralną część.
Po rozpoznaniu zażaleń T. M. i M. Ż., Wojewoda [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie I instancji. W motywach rozstrzygnięcia organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania wskazując, że z akt sprawy wynika, iż w treści decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej zezwolenia na realizację inwestycji drogowej wpisano niewłaściwy numer ewidencyjny działki powstającej w wyniku podziału. Właściwie podano numer działki ulegającej podziałowi, tj. Nr ewid. [...]. Powyższe znajduje potwierdzenie w projekcie budowlanym oraz na mapie z zatwierdzonym podziałem działki. Charakter stwierdzonej w decyzji omyłki, jak wskazał organ, musi być przeanalizowany do każdej indywidualnej sprawy administracyjnej. W sprawie występuje szereg okoliczności szczególnych, mających znaczenie dla oceny charakteru błędu stwierdzonego w decyzji. Decyzja ta rozstrzygała nie tylko o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, lecz także zatwierdzała mapy z podziałami nieruchomości. Na mapach tych zaś numery działek powstałych w wyniku podziału są właściwe i prawidłowe. Stwierdzenie oczywistych rozbieżności między decyzją, a zatwierdzonymi tą decyzją mapami podziałowymi może stanowić podstawę do uznania, że występuje w sprawie oczywista omyłka pisarska podlegająca sprostowaniu w trybie art. 113 Kodeksu postępowania administracyjnego.