Dnia 15 listopada 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędzia NSA Anna Stępień Protokolant asystent sędziego Nina Krzemieniewska-Oleszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2017 roku sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Sieradzu na uchwałę Rady Miasta Zduńska Wola z dnia 26 stycznia 2012 r. nr XVIII/229/12 w sprawie stypendiów, nagród i wyróżnień sportowych stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały. LS
Prokurator Okręgowy w Sieradzu zaskarżył do sądu administracyjnego uchwałę Rady Miasta Zduńska Wola z dnia 26 stycznia 2012r., nr XVIII/229/12, w sprawie stypendium, nagród i wyróżnień sportowych, zarzucając jej istotne naruszenie przepisów, tj.:
1) art. 32 i art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 31 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010r. o sporcie (Dz.U., Nr 127, poz. 857) - dalej jako "u.o.s." - oraz art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) - dalej jako "u.s.g." - poprzez przekroczenie delegacji ustawowej i uzależnienie możliwości otrzymania stypendium sportowego, nagrody i wyróżnienia od warunku członkostwa w klubie sportowym, nieukończenia 25 roku życia, co stanowi naruszenie konstytucyjnej zasady równości wobec prawa oraz prawa do równego traktowania przez władze publiczne;
2) art. 31 ust. 3 u.o.s. oraz art. 40 u.s.g. poprzez wprowadzenie w uchwale innych aniżeli ustawowe kryteriów ubiegania się o nagrody, stypendia i wyróżnienia oraz poprzez pominięcie ustawowego kryterium znaczenia danego sportu dla jednostki samorządowej;
3) art. 15 i art. 61 i art. 104 § 1 i 2 k.p.a. przez przyjęcie, że decyzja Prezydenta przyznająca stypendium sportowe ma charakter uznaniowy, podczas gdy sprawa zainicjonowana wnioskiem o przyznanie stypendium stanowi indywidualną sprawę administracyjną, której rozstrzygnięcie powinno nastąpić w drodze decyzji administracyjnej i od której stronie przysługuje prawo odwołania;
4) art. 31 ust. 3 u.o.s. oraz art. 40 u.s.g. poprzez niewypełnienie delegacji ustawowej i przyjęcie jedynie dolnego i górnego pułapu miesięcznej wysokości stypendium sportowego oraz wysokości nagrody pieniężnej, podczas gdy Rada zobowiązana była do precyzyjnego określenia ich wysokości poprzez wskazanie konkretnej kwoty lub sposobu jej wyliczenia;
5) art. 31 ust. 3 u.o.s. oraz art. 40 u.s.g. poprzez wprowadzenie do uchwały regulacji umożliwiającej pozbawienie zawodnika stypendium przez Prezydenta od okoliczności niezwiązanych z osiąganymi wynikami sportowymi, lecz wyłącznie realizacją obowiązków klubowych.
W uzasadnieniu skargi Prokurator, w oparciu o art. 31 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 oraz art. 35 ust. 5 i ust. 6 u.o.s., wyjaśnił zasady przyznawania stypendiów sportowych, nagród i wyróżnień oraz stwierdził, że jako naruszające prawo z uwagi na przekroczenie upoważnienia ustawowego poczytywać należy regulacje dotyczące osób mogących być beneficjentami przyznawanych świadczeń wynikające z § 4, § 5, § 14 zaskarżonej uchwały. Zdaniem skarżącego uzależnienie prawa do świadczeń od przynależności do klubu sportowego i to działającego na obszarze gminy Miasta Zduńska Wola nie mieści się w granicach upoważnienia ustawowego do stanowienia uchwały, a w konsekwencji istotnie narusza art. 31 ust. 1 w zw. z ust. 3 u.o.s., przewiduje, a które bezpodstawnie zawęża krąg osób uprawnionych do uzyskania świadczeń. Takie unormowania są ponadto sprzeczne z wyrażoną w art. 7 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 1 u.s.g. zasadą, że zadaniem własnym gminy jest zaspokajanie potrzeb jej mieszkańców. Członkami wspólnoty są z mocy prawa mieszkańcy gminy i gmina nie może ich bezpodstawnie różnicować z uwagi na kwestię przynależności do klubu czy też związków sportowych. W związku z tym rada nie może zawężać ustawowego katalogu podmiotów upoważnionych do otrzymania stypendiów sportowych wyłącznie do osób fizycznych, które są członkami klubów sportowych. Brak jest analogicznie umocowania ustawowego do zawężenia kręgu podmiotów które mogą wystąpić do Prezydenta z wnioskiem o przyznanie stypendium wyłącznie do klubu sportowego i zawodników klubu sportowego (§ 5 ust. 1 zaskarżonej uchwały). Tego rodzaju ograniczenie jest ponadto nieuprawnione w świetle unormowań art. 31 ust. 3 u.o.s., który zezwala organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego na określenie w drodze uchwały szczegółowych zasad, trybu przyznawania i pozbawiania oraz rodzajów i wysokości stypendiów sportowych, o których mowa w ust. l i 2, przy wzięciu pod uwagę znaczenia danego sportu dla tej jednostki samorządu terytorialnego oraz osiągniętego wyniku sportowego. Taka regulacja biorąc pod uwagę podustawowy i wykonawczy charakter aktów prawa miejscowego, jest istotnym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 91 ust. 1 u.s.g. Narusza delegację ustawą, a także konstytucyjną zasadę sprawiedliwości społecznej (art. 2 Konstytucji RP), która wymaga, by zróżnicowanie prawne poszczególnych podmiotów pozostawało w odpowiedniej relacji do różnic w sytuacji tych podmiotów oraz zasadę równości wobec prawa wynikającej z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.