Sprawa ze skargi na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Dnia 16 listopada 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Protokolant Asystent sędziego Jarosław Moraczewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2010 roku sprawy ze skargi C. T. na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi M. C. prowadzącemu kancelarię adwokacką w Ł. przy Alei [...] kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy), tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu zawierającą należny podatek od towarów i usług oraz kwotę 17 (siedemnaście złotych) tytułem zwrotu opłaty od pełnomocnictwa.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nr [...] odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia [...] nr [...] odmawiającej C. T. przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm., dalej ustawa).

Powyższa decyzja, doręczona skarżącemu w dniu 18 marca 2010 r., zawierała pouczenie, z którego wynikało, że strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do organu o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od daty doręczenia.

W dniu 29 kwietnia 2010 r. (data stempla pocztowego na kopercie) C. T. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, jednocześnie wnosząc o przywrócenie terminu do złożenia ww. wniosku. Żądanie przywrócenia terminu wnioskujący uzasadnił tym, że ze względu na zaawansowany wiek i stan zdrowia nie mógł przygotować odwołania w terminie. Ponadto zmuszony był czekać na zaświadczenie z ZUS.

Postanowieniem z dnia [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 59 § 2 w zw. z art. 58 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. 2000r., Nr 98 poz. 1071 ze zm., dalej K.p.a.) odmówił przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Zdaniem organu administracji C. T. nie przedstawił żadnych dowodów, które potwierdzałyby, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych Kierownik podniósł, iż samo wniesienie prośby przez zainteresowanego nie jest wystarczającą przesłanką do przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Koniecznym jest bowiem także uprawdopodobnienie przez zainteresowanego, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Przeszkoda ta musi być nagła i nie do przezwyciężenia, tj. taka, której strona nie mogła przezwyciężyć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. W ocenie organu orzekającego strona nie uprawdopodobniła, aby w niniejszej sprawie takie przeszkody wystąpiły.

Na powyższe postanowienie skargę do sądu administracyjnego złożył C. T. Zdaniem skarżącego postanowienie jest niesłuszne, gdyż przyczyny uchybienia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zostały dostatecznie uprawdopodobnione. Jako przyczynę uchybienia skarżący wskazał swój podeszły wiek oraz bardzo niestabilny stan zdrowia, co uniemożliwiło mu zachowanie wyznaczonego terminu, a także fakt, iż zmuszony był czekać na zaświadczenie z ZUS-u o zaliczeniu okresu pracy wykonywanej na rzecz III Rzeszy w czasie II wojny światowej.

Strona 1/4