Dnia 3 marca 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.), Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Protokolant Asystent sędziego Beata Czyżewska, Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2008 r. przy udziale - sprawy ze skargi J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji dotyczącej dodatku do zasiłku rodzinnego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] znak [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Prezydent Miasta Ł. przyznał J.J. dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego na córkę A.J. w wysokości 400 zł miesięcznie, w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 sierpnia 2007 r. Od decyzji tej wnioskodawczyni nie złożyła odwołania.
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Prezydent Miasta Ł. na podstawie art. 104, 163 kpa oraz art. 4, 5 ust. 1, 6, 10 ust. 5 pkt 2, art. 32 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992), rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie wysokości dochodu rodziny albo dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę ubiegania się o zasiłek rodzinny oraz wysokości świadczeń rodzinnych (Dz.U. Nr 130, poz. 903), Zarządzenia Prezydenta Miasta Ł. Nr 803/V/07 z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. do prowadzenia postępowania w sprawie świadczeń rodzinnych, a także do wydawania decyzji administracyjnych w tych sprawach, po ponownym rozpatrzeniu sprawy zmienił własną decyzję z dnia [...] r. Nr [...] w części dotyczącej okresu przyznania prawa do dodatku z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego w ten sposób, że przyznał J. J. od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 lipca 2007 r. dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego na córkę A. J.
W uzasadnieniu, organ I instancji wskazał, iż art. 10 ust. 5 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym od dnia 6 lipca 2007 r., a więc od momentu nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych stanowi, że dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego nie przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka lub opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli bezpośrednio przed uzyskaniem prawa do urlopu wychowawczego osoba ta pozostawała w stosunku pracy przez okres krótszy niż 6 miesięcy. Na podstawie załączonych dokumentów, a więc zaświadczenia od pracodawcy o okresie zawartej umowy i terminie udzielonego urlopu wychowawczego stwierdzono, że wnioskodawczyni świadczy pracę w formie umowy zlecenia. Umowa zlecenia jest umową cywilno - prawną, unormowaną w Kodeksie cywilnym, do której nie mają zastosowania przepisy Kodeksu Pracy. Zawarcie umowy zlecenia nie skutkuje nawiązaniem stosunku pracy. Z uwagi więc na to, że nie została spełniona przesłanka z art. 10 ust. 5 pkt 2 znowelizowanej ustawy o świadczeniach rodzinnych, dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego nie będzie przysługiwał stronie od dnia 1 sierpnia 2007 r.
W odwołaniu od powyższego orzeczenia, J. J. wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją organu I instancji z dnia [...] r. Zdaniem odwołującej, organ orzekający naruszył art. 32 ustawy o świadczeniach rodzinnych i błędnie zinterpretował art. 10 ust. 5 pkt 2 tej ustawy, poprzez zdefiniowanie "stosunku pracy" z odwołaniem się do Kodeksu pracy. Decyzja organu I instancji, została wydana bez uprzedniego wszczęcia postępowania i uczestnictwa strony. Pozbawia ona odwołującą prawa nabytego na mocy prawomocnej decyzji administracyjnej. W przekonaniu J. J. w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiła żadna z przesłanek przewidzianych w art. 32 ustawy o świadczeniach rodzinnych, która uzasadniałaby zmianę wydanej wcześniej decyzji. Art. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie definiuje pojęcia "stosunku pracy", o którym mowa w art. 10 ust. 5 pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Jednakże dla potrzeb tej ustawy art. 3 pkt 22 definiuje pojęcie zatrudnienia lub inną pracę zarobkową, wskazując, że należy przez to rozumieć wykonywanie pracy także na podstawie umowy zlecenia, którą odwołująca jest związana z pracodawcą. Według strony, ustawa o świadczeniach rodzinnych nie rozróżnia świadczeniobiorców na zatrudnionych w oparciu o umowę cywilnoprawną, uregulowaną Kodeksem cywilnym i zatrudnionych na podstawie umowy, co do której ma zastosowanie Kodeks pracy, zwłaszcza, że umowa o pracę uregulowana w Kodeksie pracy stanowi także umowę cywilno-prawną. Równość tych umów dla potrzeb ustawy o świadczeniach rodzinnych w sposób bezpośredni określa art. 3 pkt 22.