Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie rozpatrzenia skargi na bezprawne działanie Burmistrza Miasta P.
Sentencja

Dnia 6 listopada 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.), Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Protokolant Pomocnik sekretarza Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2015 roku sprawy ze skargi Rady Miejskiej w P. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie rozpatrzenia skargi na bezprawne działanie Burmistrza Miasta P. oddala skargę. LS

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] nr [...] Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w P. z dnia [...] nr [...] w sprawie rozpatrzenia skargi na bezprawne działania Burmistrza Miasta P.

Z akt sprawy wynika, że uchwałą z dnia [...] nr [...], po rozpatrzeniu skargi K. K. z dnia [...] na bezprawne działania Burmistrza Miasta P. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej, Rada Miejska w P., uznała skargę za bezzasadną.

Powołanym na wstępie rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda [...] stwierdził nieważność powyższej uchwały. W ocenie organu nadzoru skarga na bezczynność Burmistrza Miasta P. powinna zostać rozpatrzona przez sąd administracyjny i brak jest podstawy prawnej do wydania w tym przedmiocie uchwały przez Radę Miejską w P.. Wojewoda wskazał, że w okolicznościach niniejszej sprawy burmistrz w przewidzianym ustawowo terminie nie udostępnił informacji publicznej wskazanej we wniosku K. K., ograniczając się jedynie do poinformowania, iż udzielenie informacji wiąże się z poniesieniem opłaty w związku z czym zwraca się o wyrażenie zgody przez wnioskodawczynię na pokrycie kosztów udostępnienia informacji.

Organ nadzoru wskazał następnie na unormowanie zawarte w art. 240 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r. poz. 267 ze zm.), dalej powoływanej jako "K.p.a.", zgodnie z którym, gdy skarga dotyczy sprawy, która nie podlega rozpatrzeniu według przepisów kodeksu (art. 3 § 1 i 2) albo nie należy do właściwości organów administracji publicznej, przepisy art. 233 - 239 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem, że w miejsce pozostałych przepisów kodeksu stosuje się przepisy postępowania właściwego dla danej sprawy.

Wojewoda podał ponadto, że w dniu 17 lipca 2015r. wyjaśnienia złożył Przewodniczący Rady Miejskiej w P. informując, iż pismo skarżącej nie zawiera elementów koniecznych dla uznania go za skargę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", to jest nie spełnia wymogów określonych w art. 57 § 1 w zw. z art. 46 P.p.s.a. Ponadto Przewodniczący wskazał, iż z art. 227 K.p.a. wynika, że zakres skargi określonej w dziale VIII, Rozdziale 2 K.p.a. jest bardzo szeroki. Wyjaśnił, iż w doktrynie wskazano, iż skarga przysługująca na podstawie przepisów K.p.a. musi wykazywać brak cech środka prawnego uregulowanego w K.p.a. lub procedurach szczególnych i musi zawierać zarzut wadliwej działalności organu lub jego pracownika. Przewodniczący wskazał w związku z powyższym, że skarga została rozpoznana na gruncie przepisów K.p.a., bowiem pismo zostało skierowane do Rady Miejskiej w P., a nie do sądu administracyjnego i nie zawierało elementów wymaganych dla uznania za skargę, w rozumieniu przepisów P.p.s.a., a jednocześnie zawierało zarzut wadliwej działalności organu (jego bezczynność). Przewodniczący wskazał również, że postępowanie zakończone uchwałą Rady Miejskiej w P. nie zamyka możliwości złożenia do właściwego sądu administracyjnego skargi spełniającej wymogi wskazane w przepisach P.p.s.a. Ponadto Przewodniczący zaznaczył, iż w przepisach K.p.a. brak jest takiego, który stanowi podstawę do przekazania przez Radę Miejską P. pisma K. K. z dnia 15 maja 2015r. wojewódzkiemu sądowi administracyjnemu, bowiem art. 231 K.p.a. umożliwia przekazanie skargi w przypadku uznania się przez dany organ za niewłaściwy jedynie innemu organowi, a sąd administracyjny nie jest organem w rozumieniu tego przepisu.

Strona 1/6