Dnia 22 listopada 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska, Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Protokolant asystent sędziego Marek Pilc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2007 roku sprawy ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] Nr [...] (znak: [...]) w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych oddala skargę. A.T.-P./
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. (dalej zwanej "ARiMR"), decyzją [...] z dnia [...] roku, po rozpatrzeniu odwołania P. P., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w B. Nr [...] z dnia [...] roku o odmowie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych.
Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie organ administracji II instancji podał, że w dniu 8 maja 2006 roku P. P. złożył w Biurze Powiatowym ARiMR w B. wniosek o przyznanie płatności bezpośrednich do gruntów rolnych lub o przyznanie płatności z tytułu wsparcia działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2006, deklarując działkę rolną o powierzchni 4 ha, położoną na działce ewidencyjnej o nr 186.
Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w B., decyzją z dnia [...] roku, odmówił P. P. przyznania dopłat bezpośrednich do gruntów rolnych, albowiem ustalił, iż wnioskodawca w dniu 30 sierpnia 2006 roku przestał być posiadaczem gruntów rolnych.
P. P. wniósł odwołanie od powyższej decyzji podnosząc, iż ani ustawa o płatnościach bezpośrednich, ani wydane na jej podstawie rozporządzenie w sprawie wzorów wniosków o przyznanie płatności bezpośrednich, nie określają terminu wydania decyzji w sprawie płatności. Do wydania decyzji w tym przedmiocie stosuje się zatem przepisy postępowania administracyjnego. Uwzględniając nawet, że rozpatrywana sprawa była sprawą skomplikowaną i termin do jej załatwienia wynosił dwa miesiące, to w przypadku wydania decyzji w tym właśnie terminie przysługiwałaby mu płatność, ponieważ w dalszym ciągu byłby właścicielem gruntów rolnych. W ocenie P. P. nie jest sprawiedliwym, że uprawiając grunty, ponosząc nakłady finansowe i spełniając warunki do otrzymania płatności w całym roku rolnym (od września do 2005 roku do sierpnia 2006 roku) nie otrzymał płatności.
Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w Ł. zauważył, że zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 roku o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej (Dz.U. Nr 35, poz. 217) do postępowań w sprawach przyznania płatności wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Z tych względów w sprawie znalazły zastosowanie przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 2003 roku o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych i oddzielnej płatności z tytułu cukru (Dz.U. z 2004 roku, Nr 6, poz. 40 ze zm.) - dalej zwanej "ustawą o płatnościach bezpośrednich". W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o płatnościach bezpośrednich - płatności przysługują osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej na będące w jej posiadaniu grunty rolne utrzymywane w dobrej kulturze rolnej przy zachowaniu wymogów ochrony środowiska. Warunkiem uzyskania płatności jest posiadanie przez producenta rolnego działek rolnych o łącznej powierzchni nie mniejszej niż 1 ha, które kwalifikują się do objęcia płatnościami (art. 2 ust. 2 ustawy o płatnościach bezpośrednich).