Dnia 9 grudnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant specjalista Marcelina Chmielecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2013 roku sprawy ze skargi Skarbu Państwa - Dyrektora Zakładu Karnego nr [...] w Ł. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia bonifikaty od opłaty rocznej z tytułu trwałego zarządu na nieruchomości - oddala skargę. LS
Decyzją z dnia [...], nr [...], Wojewoda [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r., poz. 267), utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł., wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej z dnia [...], nr [...], odmawiającej udzielenia Zakładowi Karnemu [...] w Ł. bonifikaty od opłaty rocznej z tytułu trwałego zarządu, sprawowanego na nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w Ł., obręb [...], przy ul. A 53, 54A, 55, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki nr: 76/2, 78/3, 79/2 o łącznej powierzchni 4,5291 ha.
W uzasadnieniu decyzji Wojewoda przytoczył stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że organ I instancji decyzją z dnia [...], nr [...], dokonał aktualizacji od dnia 1 stycznia 2013r. opłaty rocznej z tytułu trwałego zarządu sprawowanego przez Zakład Karny [...] w Ł. na nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w Ł., obręb [...], przy ul. A 53, 54A, 55, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki nr: 76/2, 78/3, 79/2 o łącznej powierzchni 4,5291 ha oraz ustalił nową opłatę roczną w wysokości 11.753,70 zł z zachowaniem dotychczasowej stawki procentowej w wysokości 0,1% wartości nieruchomości, określonej na kwotę 11.753.700,00 zł. Następnie pismem z dnia 18 stycznia 2013r., nr [...], Dyrektor Zakładu Karnego [...] w Ł. złożył wniosek o udzielenie bonifikaty w wysokości 99% od opłaty rocznej z tytułu trwałego zarządu, ustalonej w ww. decyzji.
Prezydent Miasta Ł. wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej decyzją z dnia [...] odmówił udzielenia Zakładowi Karnemu [...] w Ł. wnioskowanej bonifikaty. Z uzasadnienia decyzji organu I instancji wynikało, że organ kierował się uznaniem administracyjnym, rozważając interes Skarbu Państwa w odniesieniu do interesu strony i jej możliwości płatniczych, a także miał na względzie zapis art. 12 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2010r., Nr 102, poz. 651 ze zm.), w treści którego ustawodawca zawarł wymagania wobec organów działających za Skarb Państwa związane z gospodarką nieruchomościami. Miarą tego gospodarowania powinny być zasady prawidłowej gospodarki. Oznacza to, że działanie organu w tym względzie musi być racjonalne i właściwe, a także zmierzać do uzyskania pozytywnego efektu ekonomicznego.
W ocenie organu I instancji wskazane we wniosku przesłanki nie uzasadniały udzielenia bonifikaty od opłaty rocznej w wysokości 99 %, w sytuacji narzuconego przez kryzys gospodarczy reżimu finansowego. Wykonywanie przez pozbawionych wolności prac na rzecz Miasta, czy placówek oświatowych i wychowawczych mieści się w działalności statutowej jednostki organizacyjnej, związanej z resocjalizacją osadzonych. Współpraca z jednostkami samorządu terytorialnego oraz innymi instytucjami, zapisana została w przepisach ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej.
Następnie Wojewoda wskazał, iż w odwołaniu od decyzji organu I instancji Dyrektor Zakładu Karnego [...] w Ł. podniósł, że mając oczywistą możliwość udzielenia ww. bonifikaty na podstawie przepisu prawa organ rozpatrując sprawę nie podjął nawet próby uzyskania opinii wojewody w tej kwestii. Nie został również uwzględniony fakt, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) Zakład Karny [...] w Ł. jest jednostką organizacyjną sektora finansów publicznych nieposiadającą osobowości prawnej, która wszystkie swoje wydatki pokrywa bezpośrednio z budżetu Państwa, a tym samym należności w postaci opłaty z tytułu trwałego zarządu w pierwszej kolejności muszą zostać i tak najpierw zadysponowane w określonej wysokości z budżetu państwa by jednostka mogła je w tej samej wysokości do tegoż budżetu wnieść. Realizując zadania określone w kodeksie karnym wykonawczym Zakład Karny [...] w Ł. nie prowadzi innej działalności przynoszącej zysk, a tym samym nie osiąga dochodów. Jak w przypadku postępowania dotyczącego aktualizacji opłaty rocznej organ I instancji przyjął a priori zasadę odmowy przyjęcia uregulowań korzystnych dla jednostki. Takie działanie organu jest niezrozumiałe, biorąc pod uwagę fakt, że odwołującemu znane są przypadki udzielenia bonifikat jednostkom penitencjarnym nie tylko w województwie [...]. Organ nie oświadczył również, że bonifikaty nie udzielono innym jednostkom i organom, o których mowa w treści art. 48 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami.