Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenie nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz Gminy B. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS
Decyzją z dnia [...] Nr [...] i [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. po rozpatrzeniu wniosku Gminy B. o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza R. z dnia [...] zobowiązującej Wójta Gminy B. reprezentującego Gminę B. do opracowania projektu technicznego na odprowadzanie wód opadowych oraz decyzji Burmistrza R. z dnia [...] zmieniającą decyzję z dnia [...] w zakresie terminu opracowania projektu, odmówiło stwierdzenia nieważności przedmiotowych decyzji, działając w oparciu o art. 156 §1 pkt 5 w związku z art. 157 §1 i §2, art. 158 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. Nr 79, poz. 856 ze zm.), art. 29 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne (Dz.U. z 2005r., Nr 239, poz. 1019 ze zm.).
W motywach rozstrzygnięcia Kolegium wyjaśniło, iż w dniu 11 lipca 2008r. wpłynęło pismo Burmistrza R. przekazujące wniosek Wójta Gminy B. z dnia 25 czerwca 2008r. o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza R. z dnia [...] i z dnia [...] jako podstawę stwierdzenia nieważności wnioskodawca wskazał art. 156 §1 pkt 5 Kpa podnosząc, iż przedmiotowe decyzje były niewykonalne w dniu ich wydania i ich niewykonalność ma charakter trwały. W złożonym w toku wszczętego postępowania Wójt Gminy B. złożył dodatkowe pismo, w którym podtrzymał wniosek o stwierdzenie nieważności przedmiotowych decyzji, gdyż ogłoszone przetargi nieograniczone, nie doprowadziły do wpływu ofert od wykonawców. Wójt wyjaśnił, iż stan taki związany jest z faktem, iż mieszkańcy Gminy, właściciele nieruchomości, na których znajdują się rowy odwodnieniowe, nie wyrazili zgody na wejście na ich nieruchomości celem dokonania pomiarów, mieszkańcy nie są zainteresowani odtworzeniem rowów. Dodał, iż stosownie do art. 77 Prawo wodne to na właścicielach urządzeń wodnych ciąży obowiązek utrzymywania ich w należytym stanie a jeżeli obowiązek ten nie zostanie wykonany wówczas organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego tj. starosta może wykonanie tego obowiązku wymusić. W konsekwencji udział Gminy w postępowaniu wydaje się niezasadny, a decyzje Burmistrza R. winny być skierowane do starosty.
Przechodząc do meritum, Kolegium przywołało treść art. 156 §1 Kpa i wyjaśniło szczególny charakter trybu stwierdzenia nieważności. Wywiodło, iż prowadzone postępowanie dotyczy naruszenia stosunków wodnych a zgodnie z art. 29 ust. 2 i 3 Prawa wodnego na właścicielu gruntu ciąży obowiązek usunięcia przeszkód oraz zmian w odpływie wody, powstałych na jego gruncie wskutek przypadku lub działania osób trzecich, ze szkodą dla gruntów sąsiedzkich, jeżeli spowodowane przez właściciela gruntu zmiany stanu wody na gruncie szkodliwie wpływają na grunty sąsiednie a wówczas to wójt, burmistrz lub prezydent miasta może w drodze decyzji nakazać właścicielowi gruntu przywrócenie stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom. Działka nr 208 stanowi własność Gminy B. co wynika z rejestru ewidencji gruntów, stroną w postępowaniu jest zatem Gmina B. reprezentowana przez Wójta Gminy B. i na tej stronie ciążą obowiązki wynikające z art. 29 w/w ustawy. Organ podkreślił, iż analiza przedmiotowych decyzji poprzez pryzmat art. 156 §1 Kpa uzasadnia stwierdzenie, iż nie doszło do naruszenia którejkolwiek z przesłanek w tym przepisie sformułowanych. Przesłanka niewykonalności nałożonego obowiązku nie wynikała w dniu wydania decyzji, nie ma również charakteru trwałego, co stanowi niezbędny warunek spełnienia tego przepisu. Reasumując organ podniósł, iż przeprowadzone postępowanie nie wykazało, aby decyzje ostateczne były obarczone wadami uzasadniającymi stwierdzenie ich nieważności.