Dnia 23 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant asystent sędziego Marcelina Chmielecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2011 roku sprawy ze skargi B. D. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie sygn. akt II SA/Łd 197/11 ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń 1. uchyla postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 maja 2011 roku w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 197/11; 2. uchyla zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...]; 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...] roku, Nr [...], po rozpoznaniu odwołania B. D., uchyliło decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] roku, Nr [...] oraz orzekło o zwrocie przez B. D. nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych w postaci zasiłków rodzinnych, dodatków z tytułu urodzenia dziecka, z tytułu samotnego wychowywania dziecka, z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego, z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego oraz zasiłku pielęgnacyjnego w łącznej kwocie 6.553 zł, która podlega zwrotowi wraz z odsetkami ustawowymi.
Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, organ I instancji decyzją z dnia [...] roku orzekł o zwrocie świadczeń rodzinnych nienależnie pobranych przez B. D. w okresie od dnia 1 czerwca 2004 roku do dnia 31 lipca 2005 roku, w postaci zasiłku rodzinnego na dziecko O. D. wraz z dodatkiem do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka, dodatkiem z tytułu samotnego wychowywania dziecka oraz zasiłku rodzinnego wypłaconego na dziecko M. G. wraz z dodatkiem do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka, dodatkiem do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego, dodatkiem do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego i zasiłku pielęgnacyjnego. Organ l instancji zobowiązał zarazem B. D. do zwrotu wskazanych świadczeń w łącznej kwocie 4.420,34 zł, wraz z odsetkami ustawowymi, które na dzień wydania decyzji wyniosły 3.162,91 zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji B. D. - działająca przez pełnomocnika E. W. wskazała, iż równolegle toczy się postępowanie w sprawie umorzenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń, co skutkować winno zawieszeniem postępowania niniejszego. Niezrozumiałym dla strony jest okoliczność na jakiej podstawie i w jaki sposób dokonano rozliczenia wpłaconej przez nią kwoty 3.000 zł.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu odwołania, uchyliło decyzję I instancji i orzekło co do istoty. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, iż stosownie do treści art. 30 ust, 1 ustawy dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 139 z 2006 roku, poz. 732 ze zm.) osoba, która nienależnie pobrała świadczenia rodzinne, zobowiązana jest do ich zwrotu. Za nienależnie pobrane świadczenia uważa się m. in. świadczenia rodzinne przyznane na podstawie decyzji, której następnie stwierdzono nieważność z powodu jej wydania bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa albo świadczenia rodzinne przyznane na podstawie decyzji, która została następnie uchylona w wyniku wznowienia postępowania i osobie odmówiono prawa do świadczenia rodzinnego (art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych).
Zdaniem organu odwoławczego, okolicznością pozostającą poza sporem w sprawie jest fakt, iż do stanu faktycznego zaistniałego w sprawie, zastosowanie znajduje przepis art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych. W dalszej części rozważań organ opisał przebieg postępowania związany z przyznaniem stronie prawa do świadczeń. Decyzje przyznające stronie prawo do świadczeń zostały uchylone w wyniku wznowienia postępowania, po czym ostatecznie stronie odmówiono prawa do świadczeń. W tej sytuacji, organ I instancji miał ustawowy obowiązek wydania decyzji o ustaleniu kwoty nienależnie pobranych świadczeń i orzeczeniu o ich zwrocie.