Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska, Protokolant asystent sędziego Żywilla Król, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi M. T. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] nr [...].
Decyzją z dnia [...] roku, wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Ł., Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Filia Ł.- B. zmienił decyzję przyznającą M. T. F. zasiłek stały od miesiąca maja 2004 roku na czas nieokreślony, ograniczając czasookres przyznania zasiłku stałego do miesiąca sierpnia 2004 roku.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpoznaniu odwołania M. T. F., decyzją z dnia [...] roku, utrzymało w mocy powyższą decyzję.
M. T. F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 7 grudnia 2006 roku (sygn. akt II SA/Łd 728/06), uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...].
W pisemnych motywach wyroku Sąd zauważył, że skarżący spełnia przesłanki, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, ponieważ jest osobą o orzeczonym znacznym stopniu niepełnosprawności, niezdolną do podjęcia zatrudnienia, a zagadnieniem wymagającym wyjaśnienia przez organy administracji publicznej była jedynie kwestia wysokości uzyskiwanego przez niego dochodu, która rzutowała na wysokość zasiłku stałego.
Z okoliczności faktycznych sprawy wynika natomiast, że decyzją z dnia [...] roku, nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. uchyliło wcześniejszą decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] roku w sprawie przyznania uprawnień do pobierania zasiłku stałego i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania, zakończonego decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku, utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji, ograniczono skarżącemu czasookres przyznania zasiłku stałego do miesiąca sierpnia 2004 roku. W uzasadnieniu podniesiono, że brak współdziałania ze strony skarżącego (brak zgody na przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania) uniemożliwił zgromadzenie materiału dowodowego w całości, co w konsekwencji wpłynęło na treść zaskarżonego rozstrzygnięcia. Podczas kilkukrotnych prób przeprowadzenia wywiadu środowiskowego skarżący był nieobecny w miejscu zamieszkania, a w dniu [...] roku złożył oświadczenie, w którym kategorycznie stwierdził, że nie wyraża zgody na przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania.
Dokonując wykładni przepisu § 2 ust. 3 rozporządzenia w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził, że ustawodawca dopuszcza możliwość przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania osoby lub rodziny albo w miejscu ich pobytu. W przypadku zaś szczególnym, jaki niewątpliwe występuje w rozpoznawanej sprawie, gdy o przyznanie świadczenia ubiega się osoba, do której mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 roku o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz. 535 ze zm.) i nie można ze względu na stan jej zdrowia, uzyskać podczas wywiadu wymaganych informacji lub dokumentów, o których mowa w § 7, pracownik socjalny odnotowuje ten fakt w kwestionariuszu wywiadu (§ 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia). Z akt sprawy wynika natomiast, że pomimo wysiłków podejmowanych przez pracowników organu pomocy społecznej nie udało się przeprowadzić rodzinnego wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania skarżącego.