Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Dudek,, Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska (sprawozdawca), Protokolant Starszy referent Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 lutego 2013 r. sprawy ze skargi M.Ri o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Lu 408/11 ze skargi M. R. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] 2010 r. nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi P. K. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 590,40 zł (pięćset dziewięćdziesiąt złotych czterdzieści groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 110,40 zł (sto dziesięć złotych czterdzieści groszy) należnego podatku od towarów i usług, przy czym stwierdza, że kwota 295, 20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zł, w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług została już wypłacona.

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie prawomocnym wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SA/Lu 408/11 oddalił skargę M. R. na uchwałę Rady Gminy K. z dnia [...] października 2010r., nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W dniu 28 grudnia 2011 r. M. R. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego powyższym wyrokiem.

W treści skargi skarżąca podniosła, że w sprawie pojawiły się nieznane Sądowi okoliczności. W orzeczeniu wydanym w sprawie II SA/Lu 408/11 przyjęto, że przewidziany w planie miejscowym ciąg pieszo-jezdny na działce należącej do M. R. jest korzystny dla skarżącej, która nie ma uregulowanego dojazdu do własnej nieruchomości. Natomiast założenie to jest błędne, gdyż postanowieniem z dnia [...] października 1979 r. Sąd Rejonowy w P. ustanowił dla nieruchomości skarżącej drogę konieczną.

M. R. wskazała ponadto, że nie miała wiedzy o istotnym znaczeniu powyższych okoliczności dla rozstrzygnięcia sprawy i dopiero przypadkowa osoba zasugerowała, aby poinformowała Sąd o dokumencie, który jest w posiadaniu skarżącej.

Następnie w piśmie procesowym z dnia 29 marca 2012 r. pełnomocnik skarżącej sprecyzował podstawy wznowienia powołując się na przepisy art. 271 pkt 1 p.p.s.a. i art. 273 § 2 p.p.s.a.

W ramach pierwszej podstawy pełnomocnik skarżącej podniósł, że w składzie Sądu orzekającego w sprawie II SA/Lu 408/11 uczestniczyła osoba nieuprawniona, to jest delegowany Sędzia Sądu Okręgowego R. H., wobec którego zarządzenie o delegowaniu wydała osoba nie dysponująca stosownym upoważnieniem Ministra Sprawiedliwości. Wskazał, że o tej podstawie wznowienia skarżąca dowiedziała się w dniu 17 marca 2012 r.

W odniesieniu do podstawy przewidzianej w art. 273 § 2 p.p.s.a. pełnomocnik skarżącej wskazał na wykrycie środka dowodowego w postaci postanowienia Sądu Rejonowego w P. z dnia [...] października 1979 r., sygn. akt [...], które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, a z którego strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Pełnomocnik podniósł, że skarżąca dopiero w dniu 27 listopada 2011 r. od swojej matki J. L. dowiedziała się o istnieniu postanowienia Sądu Rejonowego w P. ustanawiającego dla jej nieruchomości drogę konieczną. Do tego czasu skarżąca korzystała z dojazdu do drogi publicznej w przekonaniu, że robi to w sposób nieformalny. Natomiast powyższe postanowienie świadczy o tym, że działka skarżącej miała - poprzez działkę nr [...] - prawnie uregulowany dostęp do drogi publicznej, a zatem zaplanowany zaskarżoną uchwałą Rady Gminy K. ciąg pieszo - jezdny narusza zasadę racjonalności. Droga ta stanowi bowiem w istocie jedynie wygodniejszy niż dotychczas dostęp do drogi publicznej dla działki nr [...], naruszając prawo własności skarżącej.

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, po rozpoznaniu sprawy na rozprawie, odrzucił skargę M. R. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Lu 408/11.

Sąd uznał, że wskazane przez skarżącą okoliczności nie stanowią żadnej z podstaw wznowienia postępowania wymienionych enumeratywnie w przepisach art. 271- 273 p.p.s.a. Warunkiem wznowienia postępowania w oparciu o podstawę przewidzianą w art. 273 § 2 p.p.s.a. jest wykrycie tylko takich okoliczności bądź dowodów, które nie były znane stronie i na które strona nie mogła się powołać przed wydaniem orzeczenia w sprawie, której wznowienia się domaga, a ponadto tylko takich, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy. Natomiast postanowienie Sądu Rejonowego w P. z dnia [...] października 1979 r. ustanawiające drogę konieczną do nieruchomości skarżącej nie jest środkiem dowodowym, z którego skarżąca nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu, bowiem postanowienie to było w posiadaniu jej matki, dlatego należyta dbałość o swoje interesy wymagała od skarżącej przedsiębiorczości już na etapie poprzedniego postępowania. Ponadto Sąd uznał, że powyższe postanowienie nie mogło mieć wpływu na wynik sprawy.

Strona 1/6