Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zbycie w drodze bezprzetargowej nieruchomości stanowiącej własność gminy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zbycie w drodze bezprzetargowej nieruchomości stanowiącej własność gminy oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

Rada Gminy U. podjęła w dniu [...] lipca 2014r. uchwałę Nr [...], w której wyraziła zgodę na zbycie w trybie bezprzetargowym niezabudowanych nieruchomości będących własnością Gminy U., położonych w obrębie

7 P., oznaczonych numerami ewidencyjnymi:

- [...] o powierzchni 0,0327 ha

- [...] o powierzchni 0,0635 ha

- [...] o powierzchni 0,0020 ha

- [...] o powierzchni 0,0036 ha oraz wyodrębnionej w wyniku podziału części nieruchomości gruntowej położonej w obrębie 7 P., gmina U., oznaczonej w ewidencji gruntów numerem [...], wykazanych na załączniku graficznym do uchwały (§ 1).

W § 2 uchwały stwierdzono, że zbycie nastąpi w drodze bezprzetargowej, w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości przyległych, stanowiących własność osób fizycznych, które zamierzają tę nieruchomość nabyć, z uwagi na brak możliwości zagospodarowania tej nieruchomości jako odrębnej.

W uzasadnieniu uchwały Rada Gminy przytoczyła treść przepisów art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U.

z 2013r., poz. 594 ze zm.) i art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r.

o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2014r., poz. 518 ze zm.) oraz wskazała, że w dniu 1 lipca 2014r. W. i S. K., właściciele nieruchomości sąsiadujących zwrócili się z prośbą o możliwość zakupu przedmiotowych działek. Z uwagi na fakt, że są to nieruchomości sąsiednie, zakup ich poprawiłby warunki gospodarowania.

Wojewoda L. rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] września 2014r.

nr [...] stwierdził nieważność powyższej uchwały Rady Gminy U.

W ocenie organu nadzoru uchwała ta istotnie narusza art. 37 ust. 1 i ust. 2 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wskazano, że ust. 1 cyt. przepisu wprowadza generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż lub oddawanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego następuje w drodze przetargu. Wyjątki od tej zasady zostały zaś uregulowane w sposób wyczerpujący w ust. 2 i 3 art. 37.

Wojewoda podkreślił, że w orzecznictwie sądowym i sądowo-administracyjnym wielokrotnie zaznacza się, że wszelkie wyjątki od przetargowego trybu zbywania nieruchomości mają wynikać wprost z przepisów ustawy i nie można ich interpretować rozszerzająco (por. wyrok NSA z dnia 21 marca 2007 r., sygn. akt I OSK 1998/06, LEX nr 327775).

Taki wyjątek od zasady przetargowego zbycia nieruchomości publicznych statuuje art. 37 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z powyższym przepisem, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej jeżeli przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, mogące poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej części nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości.

Z przytoczonego przepisu art. 37 ust. 2 pkt 6 wynika jednoznacznie, że zwolnienie z obowiązku sprzedaży nieruchomości w drodze przetargu może nastąpić w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

Strona 1/9