Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędzia WSA Robert Hałabis, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r., nr [...] w sprawie wysokości opłaty za włączenie do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
W dniu 14 października 1999 r. Rada Gminy Trzebieszów podjęła uchwałę nr XII/62/99 w sprawie wysokości opłaty za włączenie do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. W § 1 tej uchwały przyjęto, że opłata za włączenie do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej wynosi 500,00 zł.
Powyższa uchwała została zmieniona uchwałą Rady Gminy Trzebieszów z dnia 21 lutego 2001 r., nr XXVII/139/2001, którą ustalono, że opłata za włączenie do sieci wodociągowej wynosi 600,00 zł, zaś opłata za włączenie do sieci kanalizacyjnej wynosi 800,00 zł.
W dniu 30 grudnia 2013 r. Prokurator Rejonowy w Łukowie wniósł na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Skarżący - domagając się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały - zarzucił jej naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 3 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r., nr 13, poz. 74 ze zm.; dalej także jako: "u.s.g.") oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r., nr 9, poz. 43 ze zm.; dalej także jako: "u.g.k."), poprzez uznanie, że przepisy te stanowią podstawę prawną nałożenia w drodze uchwały rady gminy obowiązku ponoszenia opłat za podłączenie do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.
W uzasadnieniu skargi Prokurator wyjaśnił, że opłata przewidziana w zaskarżonej uchwale, której uiszczenie było warunkiem podłączenia danej nieruchomości do sieci, mająca charakter jednostronnej daniny publicznej, nie znajduje prawnego umocowania w przepisach obowiązujących w dacie jej wydania. Nie stanowią bowiem takowego powołane w treści uchwały art. 7 ust. 1 pkt 3 i art. 18 ust. 1 u.s.g. ani art. 4 ust. 1 pkt 2 u.g.k., które to przepisy określają zadania gminy, zaś nie upoważniają tego organu do stanowienia aktów prawa miejscowego w celu realizacji tych zadań. Skarżący podkreślił przy tym, że o kwalifikacji zaskarżonej uchwały jako aktu prawa miejscowego świadczy fakt, iż została ona skierowana do wszystkich właścicieli nieruchomości na terenie gminy, którzy chcieli podłączyć swoje nieruchomości do sieci wodociągowej i nakazała im określone zachowanie: obowiązek uiszczenia wskazanej w uchwale kwoty.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Trzebieszów - reprezentujący w niniejszym postępowaniu Gminę Trzebieszów - wniósł o oddalenie skargi. Ustosunkowując się do zarzutów skargi organ podniósł, że legalność zaskarżonej uchwały oraz zmieniającej ją uchwały z dnia 21 lutego 2001 r., nr XXVII/139/2001, nie została zakwestionowana przez organ nadzoru. Pobieranie opłat w wysokości ustalonej tymi uchwałami wynikało więc z domniemania ich legalności. Gmina nie może obecnie ponosić odpowiedzialności za zaniechanie organów nadzorczych, a także za fakt, że po znacznym upływie czasu od chwili podjęcia uchwały w orzecznictwie sądów administracyjnych wykształciło się stanowisko kwestionujące legalność pobierania opłat za przyłącze wodociągowe i kanalizacyjne. Ponadto Rada Gminy uchwałą z dnia 10 stycznia 2014 r., nr XXIII/173/14, uchyliła zaskarżoną uchwałę w całości.