Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy [...] w przedmiocie utworzenia samorządowej instytucji kultury stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Starszy referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 lutego 2017 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie utworzenia samorządowej instytucji kultury stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewoda L. wniósł skargę na uchwałę Nr [...] Rady Gminy G. z dnia [...] maja 2013 r. w sprawie utworzenia samorządowej instytucji kultury - C. K. i P. G. G., wnosząc o stwierdzenie jej niezgodności z prawem i zarzucając istotne naruszenie trybu łączenia instytucji kultury uregulowanego w art. 13 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 2012 r. poz. 642 ze zm.). Wojewoda wyjaśnił, że żądanie stwierdzenia niezgodności z prawem zaskarżonej uchwały uzasadnione jest tym, iż minął już rok od daty jej uchwalenia, co uniemożliwia stwierdzenie jej nieważności, stosownie do treści art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r, o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze zm., dalej: u.s.g.).

W odpowiedzi na skargę Gmina G. wniosła o jej odrzucenie, podnosząc, że uchwały mającej charakter aktu prawa wewnętrznego nie można zaskarżyć do sądu po upływie roku od jej podjęcia, a w razie niepodzielenia przez sąd tej argumentacji - o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna, jednak także z innych przyczyn niż w niej podniesione.

W myśl art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to, że sąd z urzędu bierze pod uwagę wszelkie naruszenia prawa dostrzeżone w badanej sprawie.

Przedmiotem kontroli sądu jest uchwała rady gminy w sprawie utworzenia samorządowej instytucji kultury, podjęta w oparciu o przepisy wyżej powołanej ustawy o bibliotekach.

W pierwszej kolejności podnieść należy, że zarówno Wojewoda L., jak i pełnomocnik Gminy G. błędnie przyjęli, że uchwała ta jest aktem kierownictwa wewnętrznego, podczas, gdy stanowi ona akt prawa miejscowego.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej zalicza akty prawa miejscowego do źródeł prawa powszechnie obowiązującego na obszarze działania organów, które je ustanowiły (art. 87 ust. 2 Konstytucji RP). W myśl art. 94 Konstytucji RP, organy samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej ustanawiają akty prawa miejscowego na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie.

Zgodnie z art. 40 ust. 2 u.s.g., gminy mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie: wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych, organizacji urzędów i instytucji gminnych, zasad zarządu mieniem gminy, zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Wynika stąd, iż uchwały rady gminy normujące organizację gminnych jednostek organizacyjnych mają rangę prawa miejscowego.

Dla kwalifikacji danej uchwały jako aktu prawa miejscowego decydujące znaczenie ma charakter norm prawnych i ich oddziaływanie na sytuację prawną adresatów. Przyjmuje się zatem, że normy zawarte w akcie prawa miejscowego muszą posiadać charakter generalny i abstrakcyjny. Muszą być one adresowane do nieokreślonego kręgu osób, obejmując swymi postanowieniami sytuacje powtarzalne i regulując we wskazanym zakresie prawa i obowiązki podmiotów, które spełnią hipotezę norm zawartych w uchwale.

Strona 1/2