Z dniem 11 lipca 2003 r. weszła w życie nowa ustawa z dnia 27. marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 80 poz. 717/, która zniosła inwestycję prawną protestów i zarzutów do projektu planu miejscowego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pawła Z. na uchwałę Rady Gminy w B. z dnia 20 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie odrzucenia zarzutu do projektu zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - oddala skargę.
Rada Gminy w B. uchwałą (...) wydaną na podstawie art. 7, ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, a także uchwały nr XVIII/152/01 Rady Gminy w B. z dnia 29 marca 2001 r. odrzuciła zarzut dotyczący projektu zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy B. w zakresie dotyczącym dróg i działek o numerach ewidencyjnych: 824, 825, 829, 836, 847, 851, 607/2, 607/1 i 608 położonych w obrębie wsi S., złożony przez Pawła Z., zamieszkałego w K.-S. 41, w gminie B.
W uzasadnieniu podkreśliła, że wnoszący zarzut stwierdził projekt zmiany ogólnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy B. naruszył jego interes prawny poprzez naruszenie art. 21 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 1 ust. 2 pkt 5, art. 3 pkt 1 i 2, art. 18 ust. 2 pkt 1 oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 lit. "c". Zdaniem autora zarzutu, naruszenie powyższych przepisów nastąpić miało w szczególności poprzez:
"1/ przeprowadzenie przez nieruchomość autora zarzutu drogi publicznej o parametrach drogi dojazdowej,
2/ wprowadzenie na nieruchomości autora zarzutu funkcji przemysłowej, ograniczającej swobodę lokalizowania innych funkcji, w szczególności funkcji mieszkaniowej,
3/ przeznaczenie aż 20 procent powierzchni nieruchomości autora zarzutu pod zabudowę,
4/ niedopuszczenie możliwości budowy na terenie nieruchomości autora zarzutu ujęcia wody,
5/ dopuszczenie na terenach należących do autora zarzutu, a przeznaczonych w projekcie zmiany planu na cele rekreacyjne, budowy jedynie budynków o pow. do 15 m2,
6/ ustalenie zasad tymczasowego zagospodarowania wykluczających możliwość lokalizowania obiektów sprzecznych z funkcja przewidzianą w planie,
7/ niezgodność ze strategią rozwoju województwa lubelskiego".
Analizując treść zarzutu Rada Gminy uznała, że jest on całkowicie bezzasadny. Po pierwsze, na nieruchomości należącej do wnoszącego zarzut została ustalona na wniosek zainteresowanego - funkcja mieszkaniowa i rekreacyjna. Jednak tego typu funkcja wymaga właściwej obsługi komunikacyjnej, w tym zwłaszcza dostępu do drogi publicznej. Stąd projekt zmiany planu miejscowego wyznaczył zatem /zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2/ teren przewidziany pod nową drogę publiczną, łączącą wspomniane powyżej tereny mieszkaniowe i rekreacyjne z istniejącą drogą powiatową. Ponadto w celu ograniczenia powierzchni obszaru przeznaczonego na funkcję komunikacyjną - nowo wyznaczona droga ma najniższe dopuszczalne właściwymi przepisami parametry, przewidziane dla drogi dojazdowej tj. o szerokości pasa drogowego 10,0 metrów. Po drugie, wyłożony do publicznego wglądu projekt zmiany planu miejscowego gminy B. nie przewiduje funkcji przemysłowej na terenach należących do autora zarzutu. Po trzecie, projekt planu nie nakazuje zabudowywania 20 procent terenów przeznaczonych pod mieszkalnictwo rolnicze, a tylko dopuszcza taką możliwość stosownie do indywidualnych potrzeb poszczególnych właścicieli /w tym również wnoszącego zarzut/. Po czwarte, projekt zmiany planu nie przewiduje wprost lokalizowania na terenach rolniczej zabudowy mieszkaniowej ujęć wody, lecz dopuszcza generalnie lokalizowanie wszelkich obiektów infrastruktury technicznej, niezbędnych dla funkcjonowania poszczególnych funkcji /par. 1 ust. 3 tekstu projektu zmiany planu/. Po piąte, projekt zmiany planu dopuszcza na terenach należących do autora zarzutu, a przeznaczonych na cele rekreacyjne, budowę jedynie budynków o powierzchni do 15 m2. Wynika to z tego, że jest to obszar silnie urzeźbiony o dużych spadkach terenu, który nawet zgodnie z wnioskiem Pawła Z. ma być przeznaczony na trasę narciarską i zbiornik wodny. Jednak obszar ten sąsiaduje bezpośrednio z innym terenem /także będącym własnością autora zarzutu/, na którym możliwe jest lokalizowanie m.in. obiektów mieszkaniowych, letniskowych i usługowych. Po szóste, ustalenie w projekcie zmiany planu zasad tymczasowego zagospodarowania wykluczających możliwość lokalizowania obiektów sprzecznych z funkcją przewidzianą w planie jest jedynie rozstrzygnięciem o charakterze porządkowym ograniczającym ewentualne przyszłe konflikty pomiędzy obecną a przewidzianą w planie funkcją terenu. Po siódme, przepisy ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym nie narzucają planowi miejscowemu wymogu zgodności ze strategią rozwoju województwa. Ponadto stwierdzenie wnoszącego zarzut, że omawiany projekt planu uniemożliwia realizację zapisanych w strategii województwa lubelskiego priorytetów, jest jego subiektywną oceną i w opinii Rady Gminy nie jest prawdziwy. Jednocześnie Rada Gminy podkreśliła, że przeznaczenie terenu będącego własnością autora zarzutu zostało w szerokim zakresie ustalone zgodnie z wnioskami składanymi wielokrotnie przez Jana i Pawła Z. Nie jest więc prawdą zarzut naruszenia wymogów art. 1 ust. 2 pkt 5 oraz art. 3 pkt 1 i 2 cyt. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. Powyższe wnioski nie zostały w pełni uwzględnione jedynie w przypadku konieczności wyznaczenia drogi dojazdowej obsługującej nowowyznaczone tereny mieszkaniowe i rekreacyjne oraz ograniczenia dopuszczalnej powierzchni budynków lokalizowanych na terenach rekreacyjnych. Jednak rozstrzygnięcia te były niezbędne z uwagi na konieczność uwzględnienia odpowiednich przepisów prawa materialnego tj. zgodnie z art. 9 ust. 1 cyt. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz potrzebą zachowania wymogów ładu przestrzennego, a w szczególności dostosowania sposobu zagospodarowania terenu do jego naturalnych predyspozycji /zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 i 4 tejże ustawy/, podkreśliła Rada Gminy.