Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Maciej Kierek - sprawozdawca, Asesor WSA Wiesława Achrymowicz,, Protokolant Agnieszka Kocot - Referent, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi T. W. o ukaranie Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej karą grzywny za niewykonanie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 15 lutego 2001 r. Sygn. akt II SA/Lu 864/00 I. oddala skargę; II. przyznaje [...] A. M. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych z sum budżetowych Skarbu Państwa (Kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) z tytułu zastępstwa procesowego ustanowionego z urzędu.
T.W. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę podnosząc, że Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej nie wykonał wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 15 lutego 2001r., sygn. akt II SA/Lu 864/00.
Wskazanym wyrokiem Sąd uchylił decyzję organu I instancji z dnia [...] kwietnia 2000r., Nr [...], odmawiającą przyznania jej zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup żywności i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Skarżąca zarzuciła, że organ nie rozpoznał ponownie sprawy i nie wydał orzeczenia.
Na rozprawie sądowej pełnomocnik skarżącej wniósł o wymierzenie organowi grzywny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 1§1i2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz.1269) sąd administracyjny sprawuje kontrolę zaskarżonej decyzji w zakresie jej zgodności z prawem.
Zaskarżona decyzja prawa nie narusza.
Skarżąca zarzuca, że organ pomocy społecznej nie wykonał wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 15 lutego 2001r., uchylającego decyzje organów administracyjnych obu instancji w przedmiocie przyznania jej zasiłku celowego i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania.
Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270) przewidują, że w razie stwierdzenia niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności, sąd rozpoznający taką skargę może wymierzyć organowi grzywnę na podstawie art. 154§1. Z bezczynnością organu administracji publicznej w rozumieniu art. 154 mamy do czynienia wówczas, gdy właściwy organ po wydaniu przez sąd administracyjny prawomocnego wyroku, uwzględniającego skargę na akt lub czynność i uchylającego lub stwierdzającego nieważność zaskarżonego aktu lub czynności, nie przeprowadził powtórnego postępowania i nie wydał stosownego aktu lub nie dokonał stosownej czynności w terminach w prawie określonych. Uprawnienia sądu przewidziane w tym przepisie mają na celu zdyscyplinowanie organu administracyjnego do podjęcia właściwych działań.
W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie nie ma podstaw do wymierzenia Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej grzywny.
Jak wynika bowiem z akt sprawy, organ ten rozpoznał ponownie wniosek skarżącej i wydał w dniu [...] grudnia 2001r. decyzję Nr [...], którą odmówił przyznania T.W. zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakupu żywności. W sytuacji występującej w sprawie wymierzenie organowi grzywny jest zatem nieuzasadnione.
W związku z powyższym Sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.( Dz.U. Nr 153, poz.1270)
Orzeczenie o kosztach oparto o przepis art.250 cyt. ustawy.