Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek (spr.), Sędzia NSA Marek Zalewski, Asesor WSA Małgorzata Fita-Mazurek, Protokolant Wiesława Dudek, po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2004 r. sprawy ze skargi Gminy na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie o rozgraniczenie nieruchomości uchyla zaskarżoną decyzję
Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania M. i W. J. od decyzji Wójta Gminy z dnia [...] znak: [...] w sprawie umorzenia postępowania administracyjnego o rozgraniczenie nieruchomości działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że Wójt Gminy po rozpatrzeniu wniosku Zarządu Gminy postanowieniem z dnia [...] lutego 2002 r. wszczął postępowanie o rozgraniczenie nieruchomości położonych w miejscowości S., pomiędzy działkami nr 81/73 której właścicielem jest Gmina - Kw nr [...] i nr 74/6, która stanowi własność W. i M. J. /akt notarialny nr [...].
Po otrzymaniu dokumentacji rozgraniczenia nieruchomości i dokumentacji technicznej Wójt Gminy decyzją z dnia [...] Nr [...] umorzył postępowanie administracyjne o rozgraniczenie nieruchomości i przekazał z urzędu sprawę do rozpoznania sądowi.
W uzasadnieniu decyzji wskazał, że geodeta ustalił i wskazał stronom przebieg granicy na podstawie operatu ewidencji gruntów wsi S. i mapy scaleniowej. Strony zaakceptowały przebieg granicy, ale M. i W. małż. J. z uwagi na nieświadome za użytkowanie części drogi wnieśli o umożliwienie im wykupu zajętego pasa drogowego, o przesunięcie tego pasa na grunt W. S. W związku z tym ugoda nie została zawarta.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznając sprawę w wyniku odwołania M. i W. małż. J. uznało, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje na brak podstawy prawnej do wszczęcia postępowania administracyjnego o rozgraniczenie nieruchomości. Zdaniem organu w sprawie nie było sporu granicznego. Potwierdzają to ustalenia i czynności upoważnionego geodety, który na podstawie zebranych dowodów wskazał stronom przebieg granicy.
Zarówno właściciele działki nr 74/6 i pełnomocnik Zarządu Gminy nie kwestionują przebiegu granicy. Sporny jest natomiast pas gruntu o pow. 371 m2 użytkowany przez M. i W. małż. J. od ponad 20 lat, ogrodzony i zabudowany na podstawie pozwolenia na budowę.
W ocenie organu odwoławczego zajęty teren nie stanowi "pasa przygranicznego", a powstały problem nie dotyczy przebiegu granicy, ale uregulowania własności gruntu tj. ze strony Zarządu Gminy wydania nieruchomości, a ze strony M. i W. J. ewentualnego nabycia własności zajętej nieruchomości. Sprawy takie może rozstrzygać jedynie Sąd w procesie cywilnym, a nie organ administracji publicznej w postępowaniu administracyjnym. W takim przypadku miałby zastosowanie art. 36 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, zgodnie z którym Sąd, przed którym toczy się sprawa o własność lub o wydanie nieruchomości albo jej części właściwy jest również do przeprowadzenia rozgraniczenia, jeżeli ustalenie przebiegu granic jest potrzebne do rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy.
Skargę na powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła Gmina wnosząc o stwierdzenie w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 kpa nieważności decyzji. Zarzuciła rażące naruszenie art. 29, art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r. Nr 100 poz. 108 b/