Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 maja 2016 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., znak[...], w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza z dnia [...] r., znak: [...].
Decyzją z dnia [...]. Burmistrz [...] uchylił, od dnia [...]., własną decyzję z dnia [...]., przyznającą A. C. bezterminowo zasiłek pielęgnacyjny. W uzasadnieniu podano, że w dniu [...]. organ otrzymał pismo z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w P. informujące o pobieraniu przez stronę od dnia [...]. dodatku pielęgnacyjnego. Z tego względu na podstawie art. 16 ust. 6 ustawy z dnia [...]. o świadczeniach rodzinnych ( tekst jedn. Dz. U z 2015r. poz.114) zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje. Po rozpatrzeniu odwołania strony Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzję organu I instancji utrzymało w mocy. Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że składając wniosek o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego odwołująca podpisała oświadczenie, z którego wynika, że osoba pobierająca zasiłek pielęgnacyjny nie jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego, oraz zobowiązuje się do informowania o każdej zmianie mającej wpływ na prawo do zasiłku pielęgnacyjnego. Ponadto strona została o tym poinformowana w decyzji ZUS-u z dnia [...].
W skardze do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego A. C. wskazała, że swoją emeryturę przeznacza na rehabilitację niepełnosprawnej wnuczki, dla której jest rodziną zastępczą. Dziewczynka jest niepełnosprawna pod względem umysłowym, do czwartego roku życia nie mówiła. Uczęszcza na nauczanie specjalne i indywidualne. Stwierdziła, że to Ośrodek Pomocy Społecznej znając prawo sam je przekroczył, wypłacając zasiłek pielęgnacyjny, mimo otrzymania przez nią dodatku pielęgnacyjnego z ZUS-u. Z tą datą powinien zaprzestać wypłacania zasiłku. Przekonywała, że wypłatę z ZUS potraktowała jako podwyżkę należnej jej emerytury. Nie wiedziała, że pobiera dwa zasiłki pielęgnacyjne. Uzyskane pieniądze przeznaczyła na rehabilitację wnuczki. Zwróciła się o anulowanie spłaty wypłaconych nienależnie pieniędzy wraz z odsetkami.
Odpowiadając na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko i wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wbrew przekonaniu Kolegium istnieją uzasadnione podstawy do uznania rozstrzygnięcia za wadliwe. Przede wszystkim błędne jest zastosowanie art. 163 kpa, zgodnie z którym organ administracji publicznej może uchylić lub zmienić decyzję, na mocy której strona nabyła prawo, także w innych przypadkach oraz na innych zasadach, niż określone w niniejszym rozdziale, o ile przewidują to przepisy szczególne. Zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie reprezentowany jest jednolity pogląd, że przepis ten nie może stanowić samodzielnej podstawy do zmiany lub uchylenia decyzji. Podstawę taką stanowi natomiast art. 32 ust.1 ustawy z dnia [...]. o świadczeniach rodzinnych ( tekst jedn. DZ. U z 2015r. poz. 114 ), według którego właściwy organ może bez zgody strony zmienić lub uchylić ostateczną decyzję administracyjną, na mocy której strona nabyła prawo do świadczeń rodzinnych, jeżeli uległa zmianie sytuacja rodzinna lub dochodowa rodziny mająca wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych, członek rodziny nabył prawo do świadczeń rodzinnych w innym państwie w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego albo osoba nienależnie pobrała świadczenie rodzinne. Definicję nienależnie pobranego świadczenia zawiera natomiast art. 30 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, zgodnie z którym przez nienależnie pobrane świadczenia rodzinne należy m. in. rozumieć świadczenia rodzinne wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń rodzinnych albo wstrzymanie wypłaty świadczeń rodzinnych w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca te świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania.