Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca),, Sędzia NSA Krystyna Sidor, Protokolant Asystent sędziego Kazimierz Marszałek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie miasta I. stwierdza nieważność § 28 ust. 1 uchwały nr XXXVI/319/ 2006 z dnia 27 stycznia 2006 r. Rady Miasta , w sprawie uchwalenia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie miasta II. oddala skargę w pozostałym zakresie.
W dniu 27 stycznia 2006 r. Rada Miasta M. P. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków obowiązującego na terenie miasta M. P. W § 28 ust. 1 przyjętego tą uchwałą regulaminu zawarto unormowanie, zgodnie z którym przyłączenie nieruchomości do sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej jest odpłatne.
W dniu 17 stycznia 2014 r. Prokurator Rejonowy w R. P. wniósł na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Skarżący - domagając się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały - zarzucił jej naruszenie art. 40 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r., nr 13, poz. 74 ze zm.; dalej także jako: "u.s.g.") oraz art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. nr 72, poz. 747 ze zm.; dalej także: "ustawa"), poprzez uznanie, że przepisy te stanowią podstawę prawną nałożenia w drodze uchwały rady gminy obowiązku ponoszenia opłat za podłączenie do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.
W uzasadnieniu skargi Prokurator wyjaśnił, że opłata przewidziana w zaskarżonej uchwale, której uiszczenie było warunkiem podłączenia danej nieruchomości do sieci, mająca charakter jednostronnej daniny publicznej, nie znajduje prawnego umocowania w przepisach obowiązujących w dacie jej wydania.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta M. P. - reprezentujący w niniejszym postępowaniu Gminę M. P. - wniósł o oddalenie skargi, ewentualnie - w razie uznania skargi za zasadną - o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części obejmującej jej § 28 ust. 1. Ustosunkowując się do zarzutów skargi organ podniósł, że z jej treści wynika, że Prokurator kwestionuje zgodność z prawem jedynie paragrafu 28 ustępu 1 zaskarżonej uchwały, brak jest więc podstaw do stwierdzenia nieważności tej uchwały w pozostałej części. Nadto organ wykonawczy Gminy wskazał, że mając na uwadze argumentację podniesioną w skardze, w najbliższym czasie przedstawi Radzie Miasta M. P. propozycję zmiany zaskarżonej uchwały, poprzez wykreślenie z paragrafu 28 tej uchwały ustępu 1 w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga Prokuratora Rejonowego w R. P. zasługiwała na częściowe uwzględnienie.
Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej jako "P.p.s.a."), prokurator oraz Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wziąć udział w każdym toczącym się postępowaniu, a także wnieść skargę, skargę kasacyjną, zażalenie oraz skargę o wznowienie postępowania, jeżeli według ich oceny wymagają tego ochrona praworządności lub praw człowieka i obywatela.
Z treści przytoczonego przepisu wynika, że prokurator i Rzecznik Praw Obywatelskich nie działają w sprawie we własnym interesie, lecz w interesie ogólnym - ochrony praworządności lub praw człowieka i obywatela. Oznacza to, że decyzja prokuratora o udziale w postępowaniu przed sądem administracyjnym należy wyłącznie do tego podmiotu. Jej słuszność nie podlega ocenie Sądu, nawet jeśli - jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie - organ Prokuratury zdecydował się zakwestionować uchwałę Rady Miasta M. P. po blisko ośmiu latach od jej podjęcia.