Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Asesor WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca),, Asesor WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Stażysta Anna Chmielewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2006 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie scalenia gruntów I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Starosty Powiatu z dnia [...]. NR [...] które nie podlegają wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej W. P. kwotę 200 (dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wojewoda, po rozpatrzeniu odwołania W. P., decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia [...] o zatwierdzeniu projektu scalenia gruntów wsi L. w części obejmującej gospodarstwo rolne, stanowiące własność W. i B. małżonków P.
W uzasadnieniu wskazał na ustalenie, że małżonkowie P. w ramach zatwierdzonego projektu scalenia, za należące do nich grunty, stanowiące 89,9 jednostek szacunkowych, otrzymali gruntowy ekwiwalent odpowiadający 88,2 jednostkom szacunkowym. Różnica zatem wynosi 1,9 % wartości szacunkowej całego gospodarstwa posiadanego przed scaleniem. W następstwie małżonkowie P. w wyniku scalenia otrzymują ekwiwalent gruntowy w wymiarze zgodnym z obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. scalaniu i wymianie gruntów. Powołany przepis stanowi, że uczestnicy scalenia lub wymiany gruntów otrzymują grunty o równej wartości szacunkowej w zamian za dotychczas posiadane. Za równą wartość szacunkową uważa się również wartość o różnicy nieprzekraczającej 3 %. Projekt scalenia i zasady objęcia gruntów w posiadanie W. P. przyjęła bez zastrzeżeń w dniu 7 września 2005 r. Jednak w dalszej kolejności Starosta , przychylając się do wniosku odwołującej się, pismem z dnia 31 października 2005 r. zalecił wykonawcy prac scaleniowych obrębu L. ponowne okazanie granic. Natomiast odnośnie istniejącej na gruncie drogi, przebiegającej przez działkę numer 230, nie jest wykazana w stanie poscaleniowym. Oznacza to, że podlega ona obecnie likwidacji. Z chwilą otrzymania środków na zagospodarowanie terenów poscaleniowych zostaną podjęte prace dla właściwego zagospodarowania zlikwidowanych w trakcie scalenia dróg i urządzenie zaprojektowanych.
Na wskazane rozstrzygnięcie administracyjne skargę złożyła W. P. Zarzuciła zaniżone określenie powierzchni działki numer 351. Z kolei do powierzchni działki o numerze 230 zaliczono dwie drogi. Jedna z nich nie może podlegać likwidacji, gdyż korzystają z niej inni rolnicy. Natomiast druga droga ma być utwardzona. Wskazywała na nieprawidłowość pomiarów, które stały się podstawą scalenia. Końcowo podnosiła, że nikt ich nie powiadamiał o czynnościach prowadzonych dla sporządzenia projektu scalenia i przy których nie była obecna.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wnosił o jej oddalenie. W pełni podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji wraz z jego faktycznym i prawnym uzasadnieniem. Zdaniem organu, skarga nie zawiera żadnych nowych zarzutów niż te formułowane w odwołaniu, do których organ odwoławczy odniósł się w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpoznając skargę zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 1 ustawy Prawo o ustroju sądów administracyjnych, kognicji sądowoadministracyjnej została poddana kontrola legalności działań organów administracji publicznej. Z kolei unormowanie art. 134 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że sądowa kontrola legalności jest przeprowadzana w granicach danej sprawy. Jednak zarzuty i wnioski skargi nie mają charakteru wiążącego.