We wszystkich sprawach załatwianych w pierwszej instancji przez organy samorządu terytorialnego organami wyższego stopnia są samorządowe kolegia odwoławcze, które przez to w świetle art. 17 pkt 1-3 jak też art. 127 par. 2 Kpa są rzeczowo właściwe od dnia 1 stycznia 1999 r. do rozpoznawania odwołań od decyzji administracyjnych wydanych przez organ administracji samorządu terytorialnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu skargi Włodzimierza G. na decyzję Wojewody L. z dnia 29 stycznia 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy wymeldowania z pobytu stałego stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji.
Z upoważnienia Wojewody Dyrektor Wydziału Spraw Obywatelskich (...) Urzędu Wojewódzkiego decyzją z dnia 29 stycznia 1999 r. wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa w związku z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/
- po rozpatrzeniu odwołania Włodzimierza G. od decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia 3 grudnia 1998 r. orzekającej o odmowie wymeldowania Józefy S. z pobytu stałego z lokalu Nr 4 przy ul. N.R. 8 w L. - utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
Skargę na tę decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Włodzimierz G., wnosząc o jej i decyzji organu I-szej instancji uchylenie.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Niezależnie od zarzutów skargi na podstawie art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ podnieść należy, że z dniem 1 stycznia 1999 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa /Dz.U. nr 162 poz. 1126/, która w art. 2 pkt 7 zmieniła treść art. 17 pkt 1-3 kodeksu postępowania administracyjnego i według pkt 1 tego przepisu organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu w stosunku do organów samorządu terytorialnego są samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej.
Treść tego przepisu w sposób oczywisty wskazuje, iż we wszystkich sprawach załatwianych w pierwszej instancji przez organy samorządu terytorialnego organami wyższego stopnia są samorządowe kolegia odwoławcze, które przez to w świetle tego przepisu jak też art. 127 par. 2 Kpa są rzeczowo właściwe od dnia 1 stycznia 1999 r. do rozpoznawania odwołań od decyzji administracyjnych wydanych przez organ administracji samorządu terytorialnego. Wójt Gminy aczkolwiek w ścisłym znaczeniu nie jest organem samorządu gminnego, ale w świetle art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1 990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ jest uprawnionym do wydawania decyzji administracyjnych, dlatego też w świetle powyższego odwołania od tych decyzji /tak w sprawach własnych gminy jak też zleconych/ od dnia 1 stycznia 1999 r. uprawnione jest rozpoznawać miejscowo właściwe samorządowe kolegium odwoławcze. Tak stanowi również art. 39 ust. 5 powołanej ustawy po jego zmienia obowiązującej od dnia 1 stycznia 1999 r. patrz art. 10 pkt 9 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. - Dz.U. nr 162 poz. 1126/.
Zaskarżona decyzja wydana została przez Wojewodę L. czyli organ administracji rządowej, który nie jest rzeczowo właściwy do rozpoznania odwołania od decyzji wydanej w I-szej instancji przez samorządowy organ administracji publicznej, bo rozpoznawanie odwołań w tych sprawach nie zostało mu powierzone przez ustawy szczególne, w tym przez przepisy ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668 ze zm./.
W związku z powyższym zaskarżona decyzja jako wydana z naruszeniem przepisów o właściwości w świetle art. 156 pkt 1 Kpa jest oczywiście nieważna, a co należało stwierdzić na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 oraz art. 47 ust. 2 powołanej już ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym. O kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 55 ust. 1 tej ostatniej ustawy.