Podstawą skutecznego zarzutu /art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ nie może być brak zgody na określoną politykę zagospodarowania przestrzennego. Brak takiej zgody nawet gdy wiąże się z naruszeniem określonego interesu prawnego lub uprawnienia otwiera wprawdzie drogę do złożenia i rozpatrzenia zarzutu, jednakże nie wiąże się z obowiązkiem jego uwzględnienia.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Marii i Jerzego P. na uchwałę Rady Miejskiej w O.-L. z dnia 8 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie protestu do projektu miejscowego planu zagospodarowania - oddala skargę.
Rada Miejska w O.-L. uchwałą (...) z dnia 8 lutego 2002 r. w sprawie rozpatrzenia protestu Marii i Jerzego P. do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta O.-L. nie uwzględniła protestu złożonego w dniu 4 czerwca 2001 r., którego przedmiotem było nieuwzględnienie w projekcie planu ich prawa własności i uprawnień związanych z dotychczasowym użytkowaniem nieruchomości, w tym prawa korzystania z dojazdu do tylnej części działki, prowadzenia działalności gospodarczej i dostępu do mediów technicznych.
W uzasadnieniu uchwały wskazano, że dnia 4 czerwca 2001 r. z zachowaniem wymaganego przepisami terminu Maria i Jerzy P. złożyli uwagi do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta O.-L., który ich zdaniem nie uwzględnia ich prawa własności, pozbawia tylną część działki dojazdu, a dom energii elektrycznej i gazu, nie uwzględnia budynku dawnej stolarni i uniemożliwia prowadzenia działalności gospodarczej.
W okresie sporządzania projektu planu, teren nieruchomości nr 105 w O.-L. nie był objęty ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta przyjętym uchwałą (...) z dnia 18 czerwca 1998 r. Rady Miejskiej w O.-L., działka leży w obszarze wielofunkcyjnego centrum usługowego, z uzupełniającą funkcją mieszkaniową M 1. Według ustaleń projektu planu nieruchomość nr 105 leży w obszarze śródmiejskim AC i przewidziana jest pod funkcje usługowo-mieszkaniowe z uwzględnieniem wymogów wynikających z ustanowienia strefy ścisłej ochrony konserwatorskiej układu urbanistycznego miasta.
Rada Miejsca O.-L. odnosząc się do zarzutów zawartych w piśmie małżonkowie P. o zapewnienie dojścia i dojazdu do tylnej części działki nr 105 wskazała, że został on uwzględniony częściowo tj. o tyle o ile na to pozwala problematyka skali 1:5000. Istota przyjętego rozstrzygnięcia polega na tym, że skala i stopień generalizacji treści mapy na której sporządzony jest plan nie pozwalają na przedstawienie indywidualnych dojazdów do działek wewnętrznych poszczególnych bloków zabudowy. Jest to bowiem problematyka właściwa dla szczególnych rozwiązań przestrzennych, wyodrębnionych funkcjonalnie zespołów zabudowy w skali 1:1000 lub 1:5000, a nie dla obszaru całego miasta. Stopień szczegółowości ustaleń planu ograniczony jest skalą mapy.
Ustalenia projektu planu jakkolwiek nie przedstawiają dojazdów wewnętrznych w obrębie poszczególnych kwartałów zabudowy, to ich nie uniemożliwiają, a przeciwnie stanowią delegację do uregulowania tego problemu na etapie rozwiązań szczegółowych.
Ustalenia projektu planu nie zmieniają na terenie oznaczonym UM w którym leży nieruchomość nr 105 granic działek. Poruszona w zarzutach kwestia okien w ścianie szczytowej budynku mieszkalnego i dostępu do światła dziennego nie ma nic wspólnego z ustaleniami sporządzanego projektu planu, a z wydaną decyzją o pozwoleniu na budowę. Podobnie problem z zaopatrzeniem budynku w energię elektryczną i gaz nie wynikają z projektów planów a z zaszłości realizacyjnych.