Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Paulina Gąsławska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 października 2010 r. sprawy ze skargi A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy [...] r nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej A. O. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia 22 marca 2010 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, po rozpatrzeniu odwołania Anny O. od decyzji Wójta Gminy N. z dnia 27 stycznia 2010 r., nr [...], odmawiającej uchylenia decyzji własnej z dnia 26 czerwca 2009 r., nr [...], uchylającej w całości decyzję z dnia 27 września 2005 r., nr [...], przyznającą zaliczkę alimentacyjną na Adriana G. na okresu od dnia 1 września 2006 r. do 31 sierpnia 2007 r. oraz odmawiającej przyznania tego świadczenia na okres od 1 września 2006 r. do 31 marca 2007 r. - utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że Anna O. podaniem z dnia 26 sierpnia 2009 r. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Wójta Gminy N. z dnia 26 czerwca 2009 r., nr [...]. Jako przesłankę wznowienia postępowania wskazała naruszenie art. 10 § 1 kpa poprzez nieprzesłuchanie jej w charakterze strony, powierzchowne prowadzenie postępowania, a także niepouczenie jej przez organ o możliwości składania wniosków lub dowodów istotnych w sprawie.
W związku z zaistniałymi wątpliwościami, którą przesłankę wznowienia postępowania z art. 145 § 1 kpa strona wskazała w podaniu (pkt 4 czy pkt 5), organ pismem z dnia 27 sierpnia 2009 r., wezwał ją do uzupełnienia wniosku. W piśmie z dnia 26 sierpnia 2009 r., Anna O. wyjaśniła, że z powodu nieprzesłuchania jej jako strony dopiero z uzasadnienia decyzji Wójta Gminy N. z dnia 20 lipca 2009 r., tj. nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...] dowiedziała się o konieczności skorzystania z nowych dowodów.
W dniu 17 grudnia 2009 r. organ wznowił postępowanie zakończone decyzją ostateczną nr [...] z dnia 26 czerwca 2009 r. W dniu 28 grudnia 2009 r. sporządzono protokół przesłuchania strony, do którego Anna O. oświadczyła, że nie wiedziała o śmierci Edwarda G., z którym nie utrzymywała kontaktu od 12 lat, a od którego alimenty zasądzone zostały wyrokiem zaocznym. Zaliczki alimentacyjne wypłacane były przez organ na podstawie decyzji, zgodnie z zaświadczeniami komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w L. o bezskuteczności egzekucji. O śmierci dłużnika dowiedziała się w maju 2009 r. i złożyła wówczas dobrowolne oświadczenie o wstrzymaniu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Świadczenia pobierała zgodnie z decyzjami i wyrokiem sądu przyznającym alimenty. Nie należało do jej obowiązków ustalanie, czy dłużnik żyje. Znajduje się w trudnej sytuacji zdrowotnej i finansowej.
W ocenie organu pierwszej instancji, strona nie wskazała nowych okoliczności ani dowodów, istniejących w dniu wydania decyzji, nieznanych organowi, a zatem brak jest podstaw do uchylenia decyzji z dnia 26 czerwca 2009 r., gdyż nie zachodzi żadna z przyczyn wznowienia postępowania wymieniana w art. 145 § 1 kpa.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze za prawidłowe uznało stanowisko organu pierwszej instancji, co do braku w sprawie podstaw wznowieniowych wskazanych w art. 145 § 1 kpa.
Oświadczenie, że Anna O. nie wiedziała o śmierci dłużnika alimentacyjnego uznane było za wiarygodne, ale z faktu tego nie wynika posiadanie uprawnień do pobierania świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie od 1 października 2008 r. do 30 kwietnia 2009 r. Dowody i fakty zgłaszane jako przyczyna wznowieniowa muszą być nowe, to znaczy nieznane organowi, przed którym toczyło się postępowanie. Nową okolicznością nie jest sama ocena materiału dowodowego dokonana przez organ ani też zastosowanie w danym stanie faktycznym określonych przepisów prawa lub ich interpretacja.