Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi R.A. M. na uchwałę Rady Miasta reprezentowaną przez Burmistrza Miasta z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej terenu objętego jednostką strukturalną o symbolu KSP1, stanowiącego działkę o numerze ewidencyjnym [...]; II. oddala skargę w pozostałej części; III. zasądza od Rady Miasta na rzecz R. A. M. 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Rada Miasta [...] w dniu 8 marca 2011 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta [...] dla terenu położonego w [...] pomiędzy granicami administracyjnymi miasta od strony wschodniej, [...]; dalej także: "plan miejscowy" bądź "plan").
Uchwałę tę zaskarżył R. A. M. w części dotyczącej terenu objętego jednostką strukturalną o symbolu KSP1, stanowiącego działkę nr [...]/18 oraz terenu objętego jednostką strukturalną o symbolu MWS17, stanowiącego działkę nr [...]/17, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w tej części.
W skardze, jak i w piśmie procesowym z dnia 1 grudnia 2015 r. oraz w załączniku do rozprawy z dnia 11 grudnia 2015 r., skarżący wskazał, że zaskarżona uchwała zawiera istotne uchybienia skutkujące tym, że część terenu objętego strefą planistyczną KSP1, w szczególności działka nr [...]/18, położona przy ul. [...] w [...], a której użytkownikiem wieczystym jest skarżący, stanowi teren parkingów z zakazem lokalizowania jakiejkolwiek zabudowy kubaturowej, skutkiem czego plan miejscowy w tym zakresie jest niezgodny ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta [...], które zostało przyjęte uchwałą Rady Miasta [...] nr [...] z dnia 5 października 2007 r. (dalej także: "studium"). W studium bowiem działka ta przeznaczona była do zabudowy usługowej z zabudową mieszkaniową wielorodzinną i znajdowała się w strefie planistycznej MW,U. Nadto w planie miejscowym, w części terenu objętego strefą planistyczną MWS17, to jest na działce [...]/17, ustalono obowiązującą linii zabudowy po granicy z działką [...]/18. W ocenie skarżącego, spowodowało to dalsze ograniczenia w użytkowaniu i zagospodarowaniu działki [...]/18. Zmiany w kwalifikacji działki [...]/18 i ustalenie linii zabudowy na działce [...]/17 po granicy z działką [...]/18, bez odsunięcia linii zabudowy od granicy działki, powodują bowiem całkowitą utratę przez działkę [...]/18 charakteru działki budowlanej, w konsekwencji niwecząc także cel obrany w planie, ponieważ skarżący będący użytkownikiem wieczystym działki [...]/18 nie jest i nie będzie zainteresowany w żadnej mierze budową i utrzymaniem parkingu na użytek osób trzecich. Tymczasem w miejscu, w którym położona jest działka [...]/18, nadaje się ona znakomicie do zabudowy i zagospodarowania na cele mieszkaniowe i usługowe. W tym też celu została ona przez skarżącego nabyta. Jednak obowiązujący plan uniemożliwia mu swobodne zagospodarowanie jej pod jakąkolwiek zabudowę. Tym samym ograniczone zostało w sposób nieuzasadniony jego prawo rzeczowe.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta [...], reprezentujący Miasto [...], wniósł o odrzucenie skargi ze względu na brak interesu prawnego skarżącego, a w razie nieuwzględnienia przez Sąd tego żądania wniósł o oddalenie skargi jako niezasadnej. Odnosząc się do zarzutów skarżącego co do braku spójności pomiędzy zapisami planu i studium, organ podkreślił, że takie rozbieżności nie istnieją. Jak wskazał organ, ustalenia studium w części tekstowej w punkcie 9.5 na stronie 36, dla obszarów zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej MW,U, które obejmują m.in. działkę skarżącego, przewidują jako użytkowanie dopuszczalne urządzenia infrastruktury technicznej komunikacji związane z funkcją podstawową. Oznacza to, że zaprojektowanie w planie miejscowym terenu przeznaczonego na utrzymanie i realizację parkingów na tym obszarze, nie było sprzeczne z ustaleniami studium, gdyż wyznaczenie w studium terenów przeznaczonych do obsługi komunikacyjnej i infrastruktury technicznej było wiążące dla organu przy sporządzaniu planu. Zgodnie z ustaleniami części tekstowej studium, w punkcie 6.5 na stronie 76, określone są zasady realizacji parkingów i miejsc postojowych, które mówią, ż na obszarze miasta w obrębie działek o różnorodnym użytkowaniu lub przeznaczeniu, w miarę możliwości, należy zabezpieczyć tereny dla realizacji parkingów i miejsc postojowych. Zdaniem organu, istotną okolicznością jest również to, że teren oznaczony w studium symbolem MW,U, w ramach którego w planie ustalono przeznaczenie terenu o symbolu KSP1, jest wielokrotnie większy niż ten ostatni teren. Z tego więc także względu dopuszczalnym było ustalenie w planie, na tak znacznym terenie przeznaczonym w studium pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z dopuszczeniem m.in. usług, przeznaczenia jego części, na utrzymanie i realizację parkingów. Biorąc pod uwagę proporcje tych terenów, a także położenie terenu oznaczonego w planie symbolem KSP1, położonego w bezpośrednim sąsiedztwie dworca kolejowego, takie ustalenie przeznaczenia tego terenu było zgodne z ustaleniami studium.