Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Starszy asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2015 r., znak: [...], w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu odwołania K. M. (dalej: skarżąca), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267; dalej: "K.p.a."), utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta P. z dnia [...] października 2015 r., znak: [...], o odmowie przyznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego dla O. M. (dalej: córka skarżącej) w okresie od [...] października 2015 r. do [...] września 2016 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze podniosło, że organ pierwszej instancji, odmawiając wspomnianą wyżej decyzją przyznania skarżącej opisanych świadczeń, stwierdził, w oparciu o przepisy ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, regulujące zasady ustalania wysokości dochodu, że nie zostały spełnione ustawowe przesłanki warunkujące nabycie prawa do świadczenia, gdyż miesięczny dochód na osobę w rodzinie wyniósł 1 017,94 zł i przekroczył ustawowe kryterium dochodowe stanowiące 725,00 zł. Utrzymując w mocy tę decyzję, Kolegium podzieliło ustalenia i wnioski organu pierwszej instancji, który zasadnie uznał, że dochód na osobę w rodzinie skarżącej uniemożliwia uwzględnienie jej wniosku o przyznanie świadczeń z funduszu alimentacyjnego dla córki skarżącej w bieżącym okresie świadczeniowym.
Skargę na powyższą decyzję złożyła skarżąca, wnosząc o jej uchylenie. Skarżąca zarzuciła, że decyzja Kolegium narusza art. 2 pkt. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, gdyż do obliczeń nie wzięto pod uwagę liczby przepracowanych miesięcy. Wskazała, że pod pojęciem dochodu członka rodziny należy rozumieć przeciętny miesięczny dochód członka rodziny osiągnięty w roku kalendarzowym poprzedzającym okres świadczeniowy. W związku z tym art. 2 pkt 17 powołanej ustawy, mówiący o dochodach utraconych, nie ma zastosowania, gdyż odnosi się do innej sytuacji. Przepis art. 9 ust. 3 ustawy także nie mógł być zastosowany w tym przypadku, ponieważ sprzeciwia się temu treść art. 2 pkt. 5, który mówi co jest dochodem członka rodziny oraz jak należy rozumieć dochód członka rodziny. Podkreśliła, że jej dochód z umowy zlecenia zawartej w dniu [...] lipca 2015 r., uzyskany w sierpniu 2015 r., został wadliwie wliczony do dochodu rodziny.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o oddalenie skargi, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga jest niezasadna.
Przedmiotem żądania skarżącej było przyznanie świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zatem zastosowanie w niniejszej sprawie znajdują przepisy ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2015 r. poz. 859 ze zm.; dalej: ustawa).
Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej do ukończenia przez nią 18 roku życia albo w przypadku gdy uczy się w szkole lub w szkole wyższej do ukończenia przez nią 25 roku życia, pod warunkiem, że dochód rodziny w przeliczeniu na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 725 zł.