Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska,, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Referent Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 lipca 2011 r. sprawy ze skargi B. N.-G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie dotyczącej świadczeń rodzinnych uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. Nr [...].
Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta odmówił przyznania B. N. - G. zasiłków rodzinnych wraz z dodatkami na jej dzieci W., A. i P. G. z uwagi na przekroczenie kwoty dochodu uprawniającego do ich przyznania. W dniu 10 sierpnia 2009r. strona wniosła o wznowienie postępowania powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Wniosek ten ponowiła 25 listopada 2009r. podnosząc, że do 20 grudnia 2010r. przedstawi świadectwa pracy swoich synów P. i A. G. Ostatecznie świadectwa te wpłynęły do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w dniu 18 grudnia 2009r. Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta odmówił wznowienia postępowania. Wyjaśniono, że zgodnie z art. 145a § 2 kpa wniosek o wznowienie postępowania na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego można wnieść w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia, tego zaś warunku strona nie dopełniła. W oparciu o wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 czerwca 2009r. (sygn. akt P 45/08), na który powołuje się strona, wniosek o wznowienie postępowania można było wnieść do dnia 8 sierpnia 2009r. Został on jednak złożony dopiero 10 sierpnia 2010r. Stanowisko Prezydenta podtrzymało Samorządowe Kolegium Odwoławcze, a skarga strony została odrzucona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 2 lipca 2010r. W dniu 26 maja 2010r. B. N. - G. złożyła kolejny wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Prezydenta Miasta z dnia 29 grudnia 2009r. Wnioskodawczyni ponownie powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 czerwca 2009r, oraz dodała, że w jej przypadku chodzi o dochód utracony, ponieważ jej synowie A. i P. pracowali tylko czasowo, na dowód czego przedstawiła świadectwa pracy. W jej mniemaniu spełniała zatem kryterium dochodowe. W piśmie z dnia 19 października 2010r. wniesionym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego strona, nawiązując do swojego wcześniejszego wniosku opartego, jak stwierdziła, o nowe dowody w sprawie, prosiła o pilne rozpoznanie jej wniosków. Kolegium postanowieniem z dnia [...] wezwało stronę do sprecyzowania, czy jej pismo z dnia 29 października 2010r (pisma z taką datą brak jest w aktach sprawy) jest wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną. W odpowiedzi strona stwierdziła, że podtrzymuje swój wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Prezydenta Miasta z dnia [...] z uwagi na wyjście na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub dowodów istniejących w dniu wydania decyzji nie znanych organowi wydającemu decyzję. Okolicznością tą była natomiast utrata dochodu prze jej rodzinę z uwagi na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 czerwca 2009r. Po przekazaniu przez Kolegium wniosku strony postanowieniem z dnia [...] Prezydent Miasta ponownie odmówił wznowienia postępowania zakończonego decyzją z dnia [...] powołując się na uchybienie terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania. Organ wyjaśnił, że skoro nowymi dowodami w sprawie mają być świadectwa pracy synów strony, co miałoby przemawiać za utratą dochodu rodziny, to mogła się ona powołać na nie już 18 grudnia 2009r., jeszcze przed wydaniem decyzji o odmowie wznowienia postępowania z dnia [...]. Oznacza to, że strona nie dochowała terminu wskazanego w art.148 § 1 kpa, według którego podanie o wszczęcie postępowania w sprawie wznowienia postępowania składa się w terminie 1 miesiąca od dnia w którym dowiedziała się o okolicznościach stanowiących podstawę wznowienia postępowania. Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, podtrzymując jego argumentację.