Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Specjalista Jolanta Sikora, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi I.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej za zniszczenie drzew oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] marca 2013 r. Nr [...]po rozpatrzeniu odwołania I. B. od decyzji Wójta Gminy [...] z dnia [...] lutego 2013 r. Nr [...] umarzającej postępowanie w przedmiocie nałożenia na J. i T. małż. B. administracyjnej kary pieniężnej za zniszczenie 28 drzew gatunku świerk pospolity spowodowane niewłaściwym wykonaniem zabiegów pielęgnacyjnych - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji przytoczono następujące ustalenia i wnioski:
Zgodnie z przepisem art. 88 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody wójt, burmistrz albo prezydent miasta wymierza administracyjną karę pieniężną za:
1. zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów spowodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności;
2 usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia;
3. zniszczenie drzew, krzewów lub terenów zieleni spowodowane niewłaściwym wykonaniem zabiegów pielęgnacyjnych.
W przypadku prowadzenia postępowania w przedmiocie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej w trybie w/w przepisu obowiązkiem organu jest zatem ustalenie w pierwszej kolejności, czy w danym przypadku było wymagane uzyskanie stosownego zezwolenia oraz wieku drzew. Przepis art. 83 ustawy wprowadzając ogólną zasadę, iż na usunięcie drzew wymagane jest zezwolenie właściwego organu przewiduje bowiem w ust. 6 szereg wyjątków od tego obowiązku. Z pkt 4 tego przepisu wynika, że nie wymaga zezwolenia usunięcie drzew lub krzewów, których wiek nie przekracza 10 lat.
Nie budzi żadnej wątpliwości, że zbadanie drzewa co do zasady wymaga wiadomości specjalnych. Strona, która nie posiada wiedzy specjalistycznej, ma prawo żądać weryfikacji ustaleń organu w zakresie wieku drzew z uwagi na możliwość zastosowania wobec niej dolegliwej sankcji (vide wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 listopada 2009 r., sygn akt IISA/Po 124/09).
Organ I instancji zgromadził w aktach sprawy dwie opinie dendrologiczne, w których biegli ocenili wiek oraz stan żywotności przedmiotowych drzew.
Ostatnia, wywołana przez organ I instancji opinia biegłego dotyczy spornych trzech drzew.
Dokonując ustalenia ich wieku biegły W. U. zastosował metodę oznaczenia najmniej inwazyjną i szkodliwą dla drzew. Biegły dokonał obliczenia wieku drzew w oparciu o przyrosty roczne. Z ustaleń biegłego, którym należy przyznać wiarygodność wynika, że jeden ze świerków ma 9 lat, pozostałe dwa po 8 lat. Na podstawie tych ustaleń oraz opinii biegłego J. D., należy stwierdzić, iż w sprawie niniejszej nie wystąpiły przesłanki wymierzenia J. i T. B. administracyjnej kary pieniężnej za zniszczenie drzew. Wnioski skarżącego, w których postuluje on zasadność dokonania ścięcia drzew w celu ustalenia ich wieku nie zasługują na uwzględnienie. Przy tym stwierdzić należy, że skoro wiek drzew nie przekraczał w momencie dokonania oceny przez biegłego dziesięciu lat, to tylko od woli aktualnego posiadacza nieruchomości, na której te drzewa rosną, zależy czy chce on drzewa usunąć. Wszakże do tego zabiegu nie wymagane jest uzyskanie stosownego zezwolenia.