Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędzia NSA Maciej Kierek, Protokolant Sekretarz sądowy Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi Z. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia środka odwoławczego w sprawie dotyczącej zasiłku celowego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] września ([...]) Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej , po rozpatrzeniu złożonych w dniu 5 i 7 lipca 2006 r. wniosków Z. W. o przyznanie świadczeń pieniężnych na bytowanie i na leczenie, odmówił przyznania świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku celowego na potrzeby wymienione w tych wnioskach. Organ powołał się w uzasadnieniu decyzji na treść art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. nr 64, poz. 593 ze zm.), określającego zakres podmiotowy przyznania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, oraz na treść art. 7 pkt 2-16 tej ustawy, wskazujących na powody uzasadniające przyznanie tej pomocy. Organ wskazał na obliczony dochód wnioskodawcy w wysokości 522,19 zł. netto, co oznacza przekroczenie kryterium dochodowego, wyznaczonego na kwotę 461 zł. Jednocześnie wskazał na możliwość przyznania specjalnego zasiłku celowego mimo przekroczenia kryterium dochodowego na gruncie art. 41 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, podnosząc jednak, że Ośrodek Pomocy społecznej nie znalazł takiej szczególnie uzasadnionej podstawy do przyznania Z. W. specjalnego zasiłku celowego. Organ wskazał na analizę zebranego materiału dowodowego, pism i wniosków zainteresowanego, brak jakiejkolwiek współpracy zainteresowanego z Ośrodkiem (mimo obowiązku wynikającego z treści art. 4 ustawy). Organ wskazał także na okoliczności towarzyszące procesowi podejmowania decyzji w niniejszej sprawie, które wskazują na szczególny brak współdziałania zainteresowanego z Ośrodkiem, także co do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. To ostatnie jest natomiast niezbędne do przyznania specjalnego zasiłku celowego, przewidzianego dla sytuacji wyjątkowych. Z tego względu, zgodnie z art. 11 ustawy, brak było podstaw do przyznania zainteresowanemu tego rodzaju świadczenia pieniężnego.
Z. W. złożył od powyższej decyzji odwołanie, z którego wynika, że traktuje zaskarżoną decyzję jako "bezprawie".
Samorządowe Kolegium Odwoławcze , rozpatrując odwołanie, wydało w dniu [...] listopada 2006 r. postanowienie ([...]), w którym stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Kolegium wskazało, iż decyzję organu pierwszej instancji doręczono stronie w dniu 1 września 2006 r., o czym świadczy, znajdująca się w aktach sprawy, stosowna adnotacja i podpis na zwrotnym potwierdzeniu odbioru pisma. Termin określony wart. 129 § 2 kpa, wynoszący 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, upłynął w dniu 3 października. Odwołanie, datowane na dzień 6 października i w tym dniu złożone osobiście przez odwołującego się w Urzędzie Gminy (stempel wpływu pisma do urzędu), złożone zostało zatem po upływie terminu do wniesienia odwołania. Z. W. skierował łącznie z powyższym odwołaniem inne pismo, zatytułowane "skarga", odnoszące się m. in. do przedmiotowej decyzji organu I instancji (wskazującego na niewyłączenie pracownika oraz "inne wady decyzji OPS"), a także, datowany na 21 października 2006 r. aneks do odwołania z dnia 6 października 2006 r. Nie został jednak spełniony przez odwołującego się żaden z warunków przywrócenia terminu na gruncie art. 58 kpa. Uzasadnia to stwierdzenie uchybienia terminu do wniesienia odwołania z pozostawieniem samego odwołania bez rozpatrzenia.