Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Protokolant Starszy referent Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 marca 2011 r. sprawy ze skargi Cz. M.T. i H.T. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym I. oddala skargę; II. przyznaje [...] A. K. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia [...]., Nr [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpoznaniu zażalenia C. M. T. utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]., Nr [...] o nałożeniu na C. M. T. grzywny w wysokości 18.073,94 zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w decyzji PINB z dnia [...]., nakazującej M. C. T. i H. T. rozbiórkę garażu wybudowanego samowolnie przy budynku mieszkalnym.
Wobec niewykonania wskazanego obowiązku, w dniu [...]. organ egzekucyjny I instancji (Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego ) skierował do inwestorów upomnienie, a następnie postanowieniami z dnia [...]. nadał na każdego z nich osobno tytuły wykonawcze decyzji nakazującej rozbiórkę, zaś w dniu [...]. wydał dwa postanowienia (osobno dla C. i osobno dla H.) o numerach odpowiednio - [...] i [...] o wymierzeniu grzywien - każda po 18.073, 94 zł - w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki.
W zażaleniu "na postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia, znak: [...]" z dnia [...]. /k.2/ oboje zobowiązani wnieśli o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Wyjaśnili, że otrzymali z Sądu sygn. akt II SA/Lu 283/08 "postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji nakazującej rozbiórkę garażu", dlatego sądzili, że "sprawa rozbiórki jest już zamknięta".
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] nie uwzględnił zażalenia, jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 15 czerwca 2010r., sygn. akt II SA/Lu 792/09 uchylił postanowienie organu odwoławczego, nakazując temu organowi ustalenie czy zażalenie z dnia 7 września 2009r. pochodzące od obojga małżonków dotyczy dwóch postanowień o nałożeniu grzywien.
W toku ponownego rozpatrywania sprawy, organ odwoławczy ustalił, że C. i H. T. wnieśli dwa zażalenia - każde na adresowane do siebie postanowienie nakładające grzywnę w celu przymuszenia - i postanowienia te utrzymał w mocy.
Odnosząc się do zarzutów zażalenia organ odwoławczy wskazał, że grzywna w celu przymuszenia ma charakter jedynie dyscyplinujący, a nie karny, bowiem z chwilą zastosowania się przez osobę zobowiązaną do wykonania nałożonego obowiązku, grzywna podlega umorzeniu, a jeśli została ściągnięta pomimo wykonania obowiązku - podlega zwrotowi. Obowiązujące przepisy nie umożliwiają natomiast "umorzenia grzywny" przed wykonaniem obowiązku, zaś umorzenie postępowania egzekucyjnego może nastąpić wyłącznie w przypadkach określonych w art. 59 tj. w przypadku trwałej przeszkody, która powoduje, że dalsze postępowanie jest niemożliwe lub niecelowe, co w niniejszej sprawie nie zachodzi.
Zażalenie nie mogło być również potraktowane i uwzględnione jako zarzuty w rozumieniu art. 33 i 34 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, gdyż nie zostało wniesione z zachowaniem trybu wskazanego w tych przepisach.
Organ odwoławczy wskazał, że wysokość grzywny została wyliczona prawidłowo w oparciu o art. 121 § 1 pkt 4 i 5 cyt. ustawy.
Podniósł ponadto, że nakaz rozbiórki został orzeczony w postępowaniu zakończonym prawomocnym wyrokiem WSA w Lublinie, a zatem na tym etapie postępowania argumenty dotyczące tego nakazu nie mogą być ponownie rozpatrywane.