Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w B. w przedmiocie zarzutów do projektu planu miejscowego
Tezy

Nie stanowi o interesie prawnym, a tym bardziej o jego naruszeniu samo sąsiedztwo w stosunku do nieruchomości objętej projektowaną zmianą planu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Anny K. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia 27 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie zarzutów do projektu planu miejscowego - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Lublinie
Uzasadnienie strona 1/2

Po wyłożeniu projektu zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta B. Anna K. w dniu 26 maja 2001 r. wniosła do Zarządu Miasta B. zastrzeżenia do tego projektu dotyczące:

1. zmiany planu w projekcie realizacji budowy ulicy P., tj. przeniesienie jej usytuowania jako ulicy zbiorczej poza obszar zabudowy jednorodzinnej dzielnicy zwanej O.;

2. dopuszczenie w miejsce projektowanej ulicy P. ciągu rowerowo-pieszego na odcinku od ul. N. do ulicy K.;

3. zmiany planów projektu budowy ulic na granicy działek położonych przy ulicach: K.-N., N.-P., P.-C.;

4. wyłączenie z projektu planu budownictwa wielorodzinnego.

Rada Miejska w B. uchwałą (...) z dnia 27 lutego 2002 r. podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591/, art. 18 ust. 2 pkt 7 i 8, art. 24 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ odrzuciła zarzut powyższy Anny K. właścicielki działki położonej w B. oznaczonej nr ewid. 37/3, arkusz mapy 43 do projektu zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta B.

Według uzasadnienia tej uchwały projektowany odcinek ulicy P. stanowi fragment układu komunikacyjnego miasta na odcinku od ul. Z. do ul. K., przeznaczony do obsługi osiedli mieszkaniowych położonych po stronie wschodniej miasta. Ulica P. ujęta jest w miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta B. w klasie drogi zbiorczej i jest częściowo zrealizowana. W przyjętym w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta B., projektowany odcinek ul. P. ujęty w granicy opracowania zakwalifikowany został do ulic o ważnym znaczeniu w układzie komunikacyjnym miasta. Po zrealizowaniu ulica ta stanowić będzie główny układ komunikacyjny łączący tereny mieszkaniowe z częścią administracyjno-gospodarczą miasta.

Wprowadzona została korekta w projekcie planu polegająca za zwężeniu szerokości pasa drogowego projektowanego odcinka ul. P. z 25,0 m na 20,0 m.

Wprowadzenie w projekcie planu nowoprojektowanych ulic biegnących równolegle do istniejącego układu ulic K., N., P. i C. jest konieczne dla zapewnienia dostępności komunikacyjnej dla nowoprojektowanych działek oraz poprowadzenia infrastruktury technicznej.

Budownictwo wielorodzinne jest funkcją istniejącą na tym obszarze terenu i zostaje utrzymane w projekcie planu.

Odrzucenie zarzutów jest zatem uzasadnione /art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz art. 18 ust. 2 pkt 2a ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym/.

W skardze na tę uchwałę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Anna K. wnosiła o jej uchylenie bowiem dla niej jako mieszkańca miasta B. i właścicielki nieruchomości jest ona zdecydowanie niekorzystna, bo uniemożliwia zagospodarowanie nieruchomości np. ogrodu, sadu, domem jednorodzinnym.

Motywy skargi wykazują jakie ujemne następstwa i szkody spowoduje realizacja projektu zmiany planu zagospodarowania przestrzennego miasta B. w dzielnicy będącej dotychczas oazą ciszy i spokoju, w której istnieje zabudowa od lat domków jednorodzinnych.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Lublinie