Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Kierek, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (spr.), Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, Protokolant Asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2006 r. sprawy ze skargi A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 §1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 18 i art. 23 §1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 ze zm.), utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Nr [...] z dnia [...] odmawiające uwzględnienia zarzutów wniesionych przez zobowiązanego A. M. w postępowaniu egzekucyjnym, którego celem jest wyegzekwowanie nakazu rozbiórki ogrodzenia.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia stwierdzono, że organ I instancji prawidłowo rozpoznał wniosek zobowiązanego jako zarzuty wniesione w toczącym się postępowaniu egzekucyjnym. Odmowa ich uwzględnienia uwarunkowana była dyspozycją art. 33 ustawy egzekucyjnej, gdyż nie pokrywały się one z okolicznościami wskazanymi przez ustawodawcę w tym przepisie.
Wniosek z dnia 17 listopada 2004 r., w tytule nazwany "zażalenie" potraktowany jako zarzuty w postępowaniu egzekucyjnym zawierał również wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Organ administracji, powołując się na stanowisko zawarte w Komentarzu do ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji autorstwa Dariusza Jankowiaka (Unimex Oficyna Wydawnicza, s. 416) stwierdził, iż uznanie zarzutów za nieuzasadnione jednocześnie rozstrzyga o braku podstaw do umorzenia postępowania egzekucyjnego, a tym samym zbędne jest wydawanie orzeczenia w tej sprawie.
Wskazano również, że pozostała część wniesionego odwołania zawiera żądania związane z zakończonym uprzednio postępowaniem administracyjnym, które nie mają wpływu na postępowanie egzekucyjne.
Powyższe postanowienie zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie przez A. M. W skardze wniesiono o uchylenie zaskarżonej "decyzji" (takie określenie zaskarżonego aktu administracyjnego zawiera skarga), ponieważ jest niezgodna ze stanem faktycznym i narusza prawo.
W uzasadnieniu skargi wskazano, iż wszelkie sprawy skarżącego rozpatrywane przez organy nadzoru budowlanego załatwiane były z naruszeniem zasad sprawiedliwości i rzetelnego rozpoznania sprawy. Organy te w swoich postanowieniach powołują się na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie o odrzuceniu skargi A. M., a także na orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego, a sądy te nie brały udziału w sprawie skarżącego, ani też nie był on o tym fakcie powiadamiany.
W dalszej części skargi skarżący podnosi zarzuty dotyczące wydania decyzji nakazującej rozbiórkę ogrodzenia. Twierdzi, że bezpodstawnie uznano Urząd Gminy w T. za stronę postępowania, skoro grunt przylegający do działki skarżącego nie stanowi drogi gminnej, nadto należy do Wspólnoty Gruntowej. W sprawie bezsporne jest, że przedmiotowe ogrodzenie wykonane zostało od strony działki nr [...] stanowiącej pastwisko i las, dlatego przyjęcie w decyzji, że jest to droga publiczna nie znajduje żadnego uzasadnienia prawnego.