Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędzia WSA Jacek Czaja (spr.), Asesor WSA Małgorzata Fita-Mazurek, Protokolant Przemysław Gumieniak, po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2004 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ewidencji gruntów oddala skargę.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 7b ust. 2, pkt 2, art. 22 ust.1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 z późn. zm.), w nawiązaniu do § 42 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r., Nr 38 poz. 454), po rozpatrzeniu odwołania J. M. od decyzji Starosty z dnia [...], nr [...] w sprawie zatwierdzenia projektu operatu opisowo-kartograficznego ewidencji gruntów i budynków obrębu K. gmina K. powiat P., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu tej decyzji organ odwoławczy zauważył, iż skarżąca podnosi zarzut, że w wyniku dokonanej modernizacji ewidencji gruntów i budynków została pozbawiona własności gruntów. Ponadto skarżąca domaga się pozostawienia powierzchni działek według stanu przed modernizacją.
Biorąc za podstawę sporządzoną dokumentację techniczną organ odwoławczy stwierdził, co następuje. W 1981 r., decyzją Wojewody, nr [...], został zatwierdzony projekt scalenia gruntów wsi K. Na podstawie projektu scalenia założono nową ewidencję gruntów, zgodną z wymogami wówczas obowiązujących aktów prawnych.
W 2002 r. na zlecenie starosty Powiatowego wykonano modernizację istniejącej ewidencji gruntów i założono nową ewidencję budynków. Prace zostały wykonane na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne ( Dz. U. z 2000 r., Nr 100, poz. 1086) oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454).
W trakcie modernizacji nie zmieniono stanu prawnego działek, a przebieg ich granic wykazano na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzonej w postępowaniu scaleniowym. Najbardziej widocznym dla strony efektem prac modernizacyjnych jest zmiana powierzchni działek bez zmiany ich granic. Wynika to z faktu, że obecnie powierzchnie działek obliczane są metodami matematycznymi i wykazane w rejestrze z dokładnością zapisu 1 m2. Poprzednio powierzchnie działek obliczono metodami nieścisłymi, wyrównywano do powierzchni obrębu, a w rejestrze stosowano zapis z dokładności do 100 m2.
Organ odwoławczy zauważył, że powierzchnia działki jest wynikiem obliczeń i nie może być przedmiotem negocjacji czy życzeń stron. Projekt operatu opisowo-kartograficznego podlega wyłożeniu do wglądu zainteresowanym, celem wyeliminowania ewentualnych błędów, a w niniejszym przypadku błędów obliczeniowych nie stwierdzono.
Mając powyższe na uwadze Starosta, decyzją z dnia [...], nr [...], zatwierdził projekt operatu ewidencji gruntów i budynków obrębu K. Organ odwoławczy decyzją z dnia [...] uchylił zaskarżoną decyzję Starosty i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Przyczyną uchylenia decyzji było stwierdzenie niewielkiej rozbieżności pomiędzy powierzchnią działki - obliczoną i ogłoszoną stronie, a powierzchnią wykazaną w rejestrze i w decyzji Starosty.