Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Jerzy Stelmasiak(sędzia NSA), Bogusław Wiśniewski (asesor WSA spr.), Protokolant stażysta Tomasz Wójcik, po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2004 r. sprawy ze skargi A.S. na postanowienie Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. I stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia i postanowienia Starosty z dnia [...] /znak: [...] oraz postanowienia Wojewody z dnia [...]. / znak:[...],które nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; II zasądza od Wojewody na rzecz A.S. kwotę 10 /dziesięć/złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sygn.akt II SA / Lu 574 / 03
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżonym postanowieniem Wojewoda po rozpoznaniu zażalenia A.S. utrzymał w mocy postanowienie Starosty z dnia [...] r. Nr.[...] którym nie uwzględniono wniesionego przez skarżącego zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącego błędnego oznaczenia dłużnika w tytule wykonawczym. Rozstrzygnięcia organów administracji były efektem postępowania egzekucyjnego jakie w stosunku do A.S. wszczęła Spółka [...] z siedzibą w O. z tytułu nieopłaconych składek członkowskich za okres jego członkostwa w spółce tj. od dnia 21 września 2000 r. do dnia 22 kwietnia 2002 r. , kiedy uchwałą zarządu spółki został z niej wyłączony. Przesłanką podjęcia uchwały była dokonana przez A.S. sprzedaż udziału wynoszącego ½ w nieruchomości zabudowanej położonej w miejscowości O. gmina W. na mocy aktu notarialnego z dnia [...]. W toku postępowania egzekucyjnego A.S. zgłosił zarzut błędnego określenia osoby zobowiązanej do opłacania przedmiotowych świadczeń na rzecz spółki. Jego zdaniem osobą zobowiązaną jest nabywca nieruchomości , który przejął wszelkie prawa i obowiązki wypływające z członkostwa w spółce. Fakt ten potwierdził wierzyciel w piśmie z dnia 24 kwietnia 2002 r.
Postanowieniem z dnia [...] r. Spółka [...] uznała powyższy zarzut za chybiony. W jej ocenie treść aktu notarialnego wskazuje , iż nabywca nieruchomości ponosi wszelkie ciężary z nią związane od dnia kupna tj. od dnia 2 kwietnia 2002 r. Nie jest on zobowiązany do płacenia zaległych składek członkowskich , jeżeli strony w umowie sprzedaży taką odpowiedzialność wyłączyły. Powyższe stanowisko postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] podtrzymał Starosta Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Wojewoda na skutek zażalenia A.S. powyższe postanowienie Starosty uchylił i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania przez organ I instancji, wskazując szereg okoliczności, które jego zdaniem wymagały wyjaśnienia. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Starosta postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] po raz kolejny uznał wniesiony zarzut za chybiony , a Wojewoda zaskarżonym postanowieniem tym razem orzeczenie Starosty utrzymał w mocy.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego A.S. podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia dotyczące zakresu odpowiedzialności nabywcy nieruchomości za zaległe zobowiązania wobec spółki. W jego przekonaniu zobowiązanie nabywcy nieruchomości wynika wprost z art.165 ust.7 Prawa wodnego, stanowiącego, iż następca prawny członka spółki wstępuje w jego prawa i obowiązki. Za następcę prawnego uznać należy kupującego. Żadne przepisy prawa wodnego nie wyłączają stosowania powyższego przepisu , a zatem dotyczy on także zaległych składek. Kupujący może w drodze regresu żądać naprawienia szkody w stosunku do sprzedawcy. Skarżący zwrócił uwagę, iż składki wiążą się z członkostwem w spółce , a nie z własnością nieruchomości. Opłaty są związane z osobą , a nie z gruntem. Dlatego zwarte w umowie oświadczenie , iż wydanie nieruchomości następuje w stanie wolnym od obciążeń nie dotyczy opłaty na rzecz spółki. Za oceną skarżącego przemawiać ma ponadto brak jakiejkolwiek korzyści z tytułu uczestnictwa w spółce. Nie wiadomo nawet, czy został wybudowany wodociąg i kanalizacja. Uczestnictwo w spółce nie wpłynęło w najmniejszym stopniu na wartość nieruchomości i cenę sprzedaży Ewentualne korzyści uzyska dopiero nabywca nieruchomości i to on powinien ponosić związane z tym opłaty. Według skarżącego naruszeniem przepisów kpa jest pominięcie przez Wojewodę przedstawianych przez niego argumentów, brak uzasadnienia odmownego stanowiska. Takie działanie organu administracji utrudnia wyczerpujące sformułowanie zarzutów skargi i ich uzasadnienie.