Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędzia NSA Marek Zalewski (spr.), Asesor WSA Małgorzata Fita, Protokolant Maria Filipek, po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2004 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Wojewoda po rozpatrzeniu odwołania W. K. od decyzji wydanej z upoważnienia Starosty z dnia [...] o odmowie przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o systemie oświaty /Dz.U. z 2003 r. nr 6 poz. 65/ - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu podał, że odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie z uwagi na to, że z dniem 6 lutego 2003 r. weszły w życie przepisy w/w ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r., które pozwalają na możliwość przyznania zasiłku przedemerytalnego według zasad obowiązujących do 31 grudnia 2001 r. bezrobotnym, którzy do dnia 12 stycznia 2002 r. spełnili warunki do jego nabycia. Poza sporem jest okoliczność, że skarżący po raz pierwszy dokonał rejestracji jako osoba bezrobotna w dniu 1 lutego 2002 r., a zatem nie spełniał tego warunku w dacie określonej w/w ustawą.
Na tę decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożył W. K. wnosząc o jej uchylenie. W uzasadnieniu podał, że w dacie rejestracji jako bezrobotny /1 luty 2002 r./ spełniał wszystkie warunki do przyznania zasiłku przedemerytalnego, bowiem przepracował 35 lat 1 miesiąc, 7 dni. Pracownica Urzędu Pracy nie poinformowała go w dniu [...] grudnia 2001 r. o przepisach prawnych dotyczących zasiłku przedemerytalnego przez co złamała zasadę równości bezrobotnego i słusznego interesu strony.
Wojewoda w odpowiedzi na skargę wnosił o jej oddalenie podtrzymując argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Skarga powyższa nie została rozpoznana przed dniem 1 stycznia 2004 r. i po tej dacie - stosownie do art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271/ - podlegała rozpoznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie.
Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Dokonując kontroli zaskarżonej decyzji pod względem jej zgodności z prawem - art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153, poz. 1269/ - stwierdzić należy, iż nie narusza ona prawa materialnego oraz przepisów postępowania uzasadniających jej uchylenie.
Z akt sprawy jednoznacznie wynika, że W. K. był zatrudniony w Jednostce wojskowej nr 1934 w C. w okresie od 1 października 1990 r.- 31 stycznia 2002 r. /dowód: świadectwo pracy k.5/. Umowa o pracę została rozwiązana za wypowiedzeniem zakładu pracy w trybie art. 30 § 1 kodeksu pracy. Decyzją Powiatowego Urzędu Pracy z dnia [...] W. K. uznany został za osobę bezrobotną z dniem 1 lutego 2002 r. z prawem do zasiłku od dnia 9 lutego 2002 r.
Wniosek o przyznanie zasiłku przedemerytalnego skarżący złożył w dniu [...] lutego 2003 r. i udokumentował łącznie 35 lat, 1 miesiąc i 19 dni zatrudnienia /okoliczność bezsporna/
Materialnoprawną podstawę przyznania zasiłku przedemerytalnego stanowiły przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /tekst jednolity: Dz.U. z 2001 r. nr 6, poz. 56 ze zm./, a w szczególności art. 37j ust. 1. Przepis ten utracił moc z dniem 31 grudnia 2001 r.
Następnie ustawa z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o systemie oświaty /Dz.U. z 2003 r. nr 6 poz. 65/, która weszła w życie 6 lutego 2003 r. dawała możliwość przyznania zasiłku przedemerytalnego według zasad obowiązujących w dniu 31 grudnia 2001 r. bezrobotnym, którzy do dnia 12 stycznia 2002 r. spełniali warunki do jego nabycia /art. 3 w/w ustawy/.
Skarżący warunków tych nie spełniał bowiem nie był bezrobotnym do dnia 12 stycznia 2002 r., a sam fakt udokumentowania wymaganego okresu zatrudnienia /35 lat, 1 miesiąc i 19 dni/ nie może stanowić podstawy do przyznania zasiłku przedemerytalnego.
W świetle powyższych okoliczności stanowisko organów administracyjnych należało uznać za prawidłowe, a skarga jako bezzasadna podlegała oddaleniu.
Z tych wszystkich względów oraz na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153 poz. 1270/ należało orzec jak w sentencji.