Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska - Pietrzak, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec (sprawozdawca), Sędzia WSA Jacek Czaja, Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi S. Cz. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie przeniesienia pasieki oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu zażalenia S. C. na postanowienie Wójta Gminy C. z dnia [...] maja 2015 r. w sprawie odmowy wszczęcia postępowania na wniosek z dnia [...] maja 2015 r. w sprawie przeniesienia pasieki należącej do J. B., położonej w [...], na działce ewidencyjnej nr [...] leżącej w bezpośrednim sąsiedztwie działki nr [...] - utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy wskazał, że S. C. zwrócił się do Wójta Gminy C. o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie przeniesienia pasieki należącej do J. B. lub nakazanie zastosowania J. B. środków lub zabezpieczeń powodujących likwidację uciążliwości wobec osób trzecich, w tym skarżącego.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2015 r. Wójt odmówił wszczęcia postępowania z uwagi na to, że sprawa nie podlega załatwieniu w formie decyzji administracyjnej, ponieważ brak jest przepisu stanowiącego podstawę materialnoprawną do wydania decyzji. Organ I instancji wskazał, że żaden przepis obowiązującej ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie daje podstaw do rozpatrywania i załatwiania w formie decyzji w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego sprawy nakazania właścicielowi nieruchomości usunięcie pni pszczelich.
Rozpoznając zażalenie na to postanowienie Kolegium przytoczyło treść art. 61 a par. 1 k.p.a. Podzieliło stanowisko organu I instancji, uznając, że sprawa opisana we wniosku nie należy do kategorii spraw rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej, dlatego też Wójt Gminy C. słusznie odmówił wszczęcia postępowania. Organ odwoławczy podniósł, że w [...] nie ma przepisów regulujących lokalizację oraz odległość umieszczania pasiek od granic sąsiadów. Istnieje jedynie niepisane "prawo zwyczajowe". Według tego zwyczaju ule mogą być stawiane w odległości nie mniejszej niż 10 m od granic sąsiadów i 30 m od dróg i sąsiednich zabudowań mieszkalnych lub odległościach mniejszych niż podane wyżej, gdy pasieka jest oddzielona murem, gęstą ścianą krzewów czy drzew lub podobnym ogrodzeniem o wysokości 3 m. Lokalizacja pasieki według zacytowanych kryteriów w dużym stopniu chroni sąsiadów przed pożądleniem przez pszczoły. Jeżeli zasady te zostały naruszone, to właścicielowi nieruchomości sąsiedniej przysługuje roszczenie o zaniechanie tego zakłócenia. Roszczenia tego może dochodzić w trybie postępowania cywilnego.
Dlatego też w ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego zachodzi przesłanka wymieniona w art. 61 a par. 1 k.p.a., czyli niemożność wszczęcia postępowania z innych uzasadnionych przyczyn, tj. z powodu cywilnego charakteru sprawy.
W skardze na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego pełnomocnik skarżącego S. C. zarzuca naruszenie art. 6,7,12 par.1, 61 a par. 1 k.p.a oraz paragrafu 12 ust. 3 pkt 1 i 2 Uchwały nr [...] Rady Gminy C. z dnia [...] marca 1013 r. w sprawie przyjęcia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy C.. Wnosi o "uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia i wszczęcie postępowania (...)"