Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Sejmiku Województwa nr [...] z dnia [...] r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania nagród za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca),, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 lutego 2010 r. sprawy ze skargi Województwa na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Sejmiku Województwa nr [...] z dnia [...] r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania nagród za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury I. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze, które nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienie się wyroku; II. zasądza od Wojewody na rzecz Województwa kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewoda rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...], Nr [...] wydanym, na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r., Nr 142,poz. 1590 ze zm.) stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Sejmiku Województwa z dnia [...] w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania nagród za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury, w części obejmującej § 10 i § 11 uchwały oraz załącznik do uchwały w części obejmującej rozdział II pkt 5 w brzmieniu "zameldowania".

Sejmik - zdaniem Wojewody - błędnie postanowił, że formą przyznania nagrody stosownie do § 10 będzie uchwała. Zgodnie zaś z § 11 uchwały od decyzji Zarządu Województwa (wyrażonej w formie uchwały właśnie) nie przysługuje prawo odwołania.

Zaskarżona uchwała wydana na podstawie art. 7a ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U z 2001 r. nr 13, poz. 123 ze zm.) spełnia warunki do zaliczenia jej do aktów prawa miejscowego, jej adresatem bowiem jest adresat abstrakcyjny, zawiera normy postępowania o charakterze generalnym i abstrakcyjnym przeznaczone do wielokrotnego zastosowania. Poza tym ustanawia przepisy powszechnie obowiązujące na obszarze województwa l., będzie zatem wchodziła w zakres szerokiej podstawy prawnej decyzji administracyjnych dotyczących przyznawania nagród, skierowanych do indywidualnych podmiotów, posiadających opisane w niej osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury. Regulacje przedmiotowej uchwały prowadzą bowiem do wniosku, że celem prowadzonego na jej podstawie postępowania jest wiążące ustalenie konsekwencji norm prawa materialnego w niej wyrażonego, w odniesieniu do konkretnie oznaczonego adresata w sprawie indywidualnej, przez organ administracji publicznej. A zatem wchodzi w zakres zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy obowiązywania i stosowania Kodeksu postępowania administracyjnego.

W przedmiotowej sprawie Wojewoda uznał, że nie jest załatwieniem sprawy w danej instancji podejmowanie uchwał czy wydawanie pism informujących stronę o nie przyznaniu nagrody, albowiem przepisy Kpa takiej formy nie przewidują.

Organ nadzoru przyjął, że w sytuacji, gdy ustawa nie określa wyraźnie, w jakiej formie prawnej sprawa powinna być załatwiona, rozstrzygające znaczenie ma charakter sprawy oraz treść przepisów będących podstawą działania organu administracji publicznej, do którego właściwości należy załatwienie sprawy. Jeżeli z tych przepisów wynika, że w sprawie wymagane jest jednostronne rozstrzygnięcie organu administracji publicznej o wiążących konsekwencjach obowiązującej normy prawa administracyjnego dla indywidualnie określonego podmiotu i konkretnego stosunku administracyjnoprawnego, to oznacza to, że sprawa wymaga rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej (zob. uchwałę NSA z 12.10.1998r., OPS 6/98, ONSA 1999,z. 1, poz. 3 oraz uchwałę NSA z 15.11.1999r., OPK 24/99, ONSA 2000, z. 2, poz. 54).

Strona 1/6