Ustalony przez radę gminy regulamin targowiska może zawierać zakazy sprzedaży niektórych towarów, w tym materiałów pirotechnicznych.
Jerzy W. wniósł 15 stycznia 1998 r. skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na uchwałę Rady Miejskiej w L. z 11 kwietnia 1991 r. w sprawie ustalenia regulaminu targowisk w mieście L. w zakresie dotyczącym zakazu sprzedaży materiałów pirotechnicznych.
Skarżący podniósł, że artykuły pirotechniczne po wyłączeniu spod koncesjonowania stały się towarem - jak każdy inny - sprzedawanym na targowisku lub w sklepie bez specjalnych zezwoleń. Zostały one dopuszczone do obrotu cywilnego i są całkowicie bezpieczne. jeżeli używane są zgodnie z instrukcjami dołączonymi do nich w języku polskim.
Przypadki użycia artykułów pirotechnicznych na targowisku przez niesubordynowane osoby, co wskazywano skarżącemu w Wydziale Handlu UM w L. jako uzasadnienie kwestionowanego postanowienia regulaminu, nie mogą obciążać podmiotów gospodarczych wykonujących, tak jak skarżący, działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży materiałów pirotechnicznych. Utrzymanie porządku publicznego na targowisku należy bowiem do kierownika targowiska i odpowiednich służb.
Zakaz sprzedaży artykułów pirotechnicznych na targowiskach narusza równość praw podmiotów gospodarczych, gdyż nie dotyczy osób sprzedających fajerwerki za ogrodzeniem targowiska.
Argumentacja Wydziału Handlu nie ma przy tym najmniejszego uzasadnienia w przypadku skarżącego, gdyż prowadził on handel hurtowy artykułami pirotechnicznymi na hurtowej Giełdzie Ogólnotowarowej sprzedając fajerwerki w dużych opakowaniach i tylko podmiotom gospodarczym. Handel hurtowy powinno się - jego zdaniem - odróżniać od handlu z ręki, koszyka czy stolika.
Działalność władz samorządowych uniemożliwia skarżącemu zbyt zakupionych przez niego artykułów pirotechnicznych.
W konkluzji Jerzy W. domagał się "stwierdzenia nieprawidłowości zaskarżonej uchwały /na mocy art. 101 ustawy o samorządzie/, odnośnie zakazu sprzedaży artykułów pirotechnicznych na targowisku", a nadto zwrotu nałożonych na niego mandatów i zwrotu nakładów poniesionych na zakup artykułów pirotechnicznych wraz z przewidywanymi zyskami na podstawie art. 160 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
Postanowienia regulaminu targowisk stanowią sprawę z zakresu administracji publicznej i potencjalnie mogą naruszać interes prawny skarżącego jako osoby prowadzącej działalność gospodarczą Jerzy W. był więc uprawniony do zaskarżenia uchwały Rady Miejskiej w sprawie ustalenia regulaminu targowisk. Nie można przy tym zgodzić się z argumentacją przedstawioną w odpowiedzi na skargę, iż skarżący nie wezwał organu gminy przed wniesieniem skargi do usunięcia naruszenia. W aktach sprawy znajduje się bowiem pismo Jerzego W. z dnia 2 grudnia 1997 r., w którym domaga się on wyjaśnienia jego sytuacji prawnej w związku z zakazem prowadzenia handlu materiałami pirotechnicznym/ na targowisku.