Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie zmiany "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy " stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Referent stażysta Kinga Górka, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zmiany "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy " stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewoda L. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwałę nr [...] Rady Miejskiej w R. z dnia [...] w sprawie zmiany "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy R.".

W skardze organ nadzoru domagał się stwierdzenia nieważności ww. uchwały w całości. Podniósł, że zaskarżona uchwała, zmieniająca "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy R." (przyjęte uchwałą nr [...] Rady Gminy w R. z dnia [...]), została podjęta z istotnym naruszeniem zasad sporządzania studium oraz z istotnym naruszeniem trybu jego sporządzania.

W ocenie Wojewody w zaskarżonej uchwale w części I. "Uwarunkowania i kierunki zagospodarowania przestrzennego Gminy R." w rozdziale XIII. "Analizy demograficzne i społeczne, bilans terenów" - w bilansie terenów przeznaczonych pod zabudowę, nie wypełniono wymogu z art. 10 ust. 5 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W bilansie terenów przeznaczonych pod zabudowę nie określono bowiem możliwości finansowania przez gminę wykonania sieci komunikacyjnych i infrastruktury technicznej oraz społecznej, służących realizacji zadań własnych gminy oraz potrzeb inwestycyjnych gminy wynikających z konieczności realizacji zadań własnych, związanych z lokalizacją nowej zabudowy, co stanowi istotne naruszenie zasad sporządzania studium.

Skarżący wskazał, że w uchwalonej zmianie Studium wyznaczone zostały nowe tereny przeznaczone pod zabudowę - w tekście oraz na rysunku Studium. W bilansie terenów przeznaczonych pod zabudowę nie odniesiono się jednak do potrzeb inwestycyjnych gminy wynikających z konieczności realizacji zadań własnych, związanych z lokalizacją nowej zabudowy oraz możliwości finansowania przez gminę wykonania sieci komunikacyjnej i infrastruktury technicznej oraz społecznej, służącej realizacji zadań własnych gminy. W przypadku, gdy zmiana Studium wprowadza szereg nowych terenów budowlanych, nieuwzględnienie w sporządzonym bilansie danych określonych w art. 10 ust. 5 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym powoduje wadliwość całej uchwalonej zmiany Studium, gdyż nie daje możliwości porównania potrzeb inwestycyjnych i możliwości ich sfinansowania przez gminę. W konsekwencji nie można uznać, że został zrealizowany wynikający z przepisów art. 10 ust. 1 pkt 7 oraz art. 10 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy nakaz uwzględnienia przy sporządzaniu studium (zmiany studium) możliwości finansowania przez gminę wykonania sieci komunikacyjnej i infrastruktury technicznej, a także infrastruktury społecznej, służących realizacji zadań własnych gminy na terenach wyznaczanych pod zabudowę.

Organ nadzoru podkreślił, że sporządzenie bilansu terenów przeznaczonych pod zabudowę jest elementem prac nad studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i ma istotny wpływ na jego treść. Sporządzenie bilansu terenów przeznaczonych pod zabudowę niezgodnie z zasadami określonymi w art. 10 ust. 5 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi natomiast istotne naruszenie zasad sporządzania studium w myśl art. 28 ust. 1 ww. ustawy.

Strona 1/7