Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 lipca 2014 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy Siennica Różana z dnia 28 marca 2013 r. nr XIX/138/2013 w przedmiocie gminnego programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku;
Wojewoda Lubelski złożył w dniu [...] r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r., nr [...], w sprawie gminnego programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy na 2013 r., wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości.
Wojewoda wskazał, iż w jego ocenie uchwała ta została podjęta z istotnym naruszeniem art. 11 a ust. 2 i ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt, gdyż:
- nie wskazuje konkretnego schroniska, do którego należy przewozić bezdomne zwierzęta;
- nie wskazuje konkretnego podmiotu, jaki będzie zajmował się odławianiem bezdomnych zwierząt;
- nie reguluje kwestii obligatoryjnej sterylizacji albo kastracji zwierząt w schroniskach dla zwierząt;
- nie wskazuje sposobu wydatkowania środków finansowych przeznaczonych na realizację programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy.
W odpowiedzi na skargę Gmina wniosła o oddalenie skargi. Gmina podkreśliła, że w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały zostały należycie wyjaśnione powody braku skonkretyzowania w tym akcie schroniska, do którego należy przewozić bezdomne zwierzęta. Z uzasadnienia tego wynika bowiem, iż gmina podjęła szereg działań w celu zawarcia stosownej umowy z określonym schroniskiem na przyjmowanie bezdomnych zwierząt, jednakże żadne z pobliskich schronisk nie wyraziło woli zawarcia takiej umowy. Rada Gminy podjęła mimo to zaskarżoną uchwałę uznając, że w razie konieczności umieszczenia zwierzęcia w schronisku, wystarczające będzie podjęcie działań "na bieżąco". Skoro Gminie nie udało się nawiązać współpracy i zawrzeć umowy z żadnym schroniskiem, to w konsekwencji nie można było także określić konkretnego sposobu wydatkowania środków finansowych w wysokości 3 500 zł na rok 2013, przeznaczonych na realizację tego programu. W ocenie Gminy, podniesione w skardze Wojewody zarzuty mogą być ewentualnie stanowić sugestię do nieuchwalania programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na kolejny rok, o ile w dalszym ciągu nie będzie możliwe - z przyczyn obiektywnych - wskazanie w uchwale konkretnego schroniska, do którego byłyby przewożone bezdomne zwierzęta.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga Wojewody jest zasadna.
Skarga ta została wniesiona na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), stanowiącego, iż organ nadzoru, po upływie terminu wskazanego w art. 91 ust. 1, to jest po upływie 30 dni od dnia doręczenia mu przez wójta uchwały rady gminy, nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały rady, lecz przysługuje mu prawo zaskarżenia tej uchwały do sądu administracyjnego.
Przedmiotem skargi Wojewody jest uchwała Rady Gminy z dnia [...]r., nr [...], w sprawie gminnego programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy na 2013 r.
Uchwała ta, jak wynika z jej treści, została wydana w oparciu o delegację ustawową określoną w art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r., poz. 856), zwanej dalej "ustawą". Pierwszy z tych przepisów stanowi ogólną normę kompetencyjną uprawniającą radę do podejmowania uchwał w innych niż wymienione w art. 18 ust. 2 pkt 1-14 ustawy o samorządzie gminnym sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady gminy. Drugi zaś wskazuje, że rada gminy wypełniając ciążący na gminie obowiązek zapewniania opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywania, określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt.