Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie zameldowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędzia WSA Jacek Czaja, Asesor WSA Małgorzata Fita-Mazurek (spr.), Protokolant Przemysław Gumieniak, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2004 r. sprawy ze skargi [...] SA w L. na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zameldowania uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta z dnia [...] nr [...].

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], Nr [...] wydaną z upoważnienia Wojewody na podstawie art. 138 §1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. Nr 98, poz. 1071 z 2000 r. ze zm.), w związku z art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tj. Dz.U. Nr 87, poz. 960 z 2001 r. ze zm.) oraz wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 maja 2002 r., sygn. K 20/01 (Dz.U. Nr 78, poz. 716 z 2002 r.), po rozpatrzeniu odwołania pełnomocnika "[...]" S.A. w L. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miast z dnia [...] Nr [...] orzekającej o zameldowaniu W. B. na pobyt stały w lokalu położonym przy ul. E. w L. utrzymano w mocy przedmiotową decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy stwierdził, iż decyzją organu pierwszej instancji słusznie orzeczono o zameldowaniu W. B. na pobyt stały w lokalu położonym przy ul. E.

Odwołanie pełnomocnika "[...]" S.A. w L., w którym podniesiono zarzuty dotyczące nie ustalenia w postępowaniu wyjaśniającym sprawy dotyczącej charakteru przeznaczenia lokalu zajmowanego przez W. B. oraz braku posiadania przez niego tytułu prawnego do zajmowanego lokalu są bezzasadne.

W toku postępowania dowodowego ustalono, że pomiędzy stronami toczyło się postępowanie przed Sądem Rejonowym sygn. akt: [...], z powództwa "[...]" S.A. przeciwko W., A., R. i i A. B. o nakazanie opróżnienia lokalu mieszkalnego położonego w L. przy ul. E., w którym sąd wyjaśnił w sposób nie budzący wątpliwości kwestie podnoszone w odwołaniu.

Z uwagi na to, że prawomocne orzeczenie sądu wiąże organ administracji, dokonywanie ustaleń przez organ administracji w kwestii rozstrzygniętej przez sąd jest niedopuszczalne.

W aktualnym stanie prawnym, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 maja 2002 r., sygn. K 20/01, w myśl którego zameldowanie jest jedynie stwierdzeniem stanu faktycznego, osoba zainteresowana powinna wykazać tylko i wyłącznie fakt zamieszkiwania w lokalu, w którym chce być zameldowana, co w konkretnym przypadku, w sposób nie budzący wątpliwości zostało ustalone.

Na przedmiotową decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie złożył pełnomocnik "[...]" S.A., w której zarzuca niezgodność z prawem zaskarżonej decyzji poprzez naruszenie: art. 5 ust. 2 oraz art. 9 b ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych poprzez doprowadzenie na skutek wydania zaskarżonej decyzji do posiadania przez zameldowaną osobę w jednym czasie dwóch miejsc stałego pobytu oraz z powodu braku wskazania w zaskarżonej decyzji numeru lokalu w obiekcie, w którym dokonano zameldowania na pobyt stały; art. 7 i 8 k.p.a. przez zaniechanie dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz przeprowadzenie postępowania w taki sposób, że mogło to naruszyć zaufanie do organów państwa, a to w szczególności przez pisemne przesądzenie przez organ II instancji jeszcze w trakcie postępowania w I instancji o zakończeniu tego postępowania mimo nie przeprowadzenia wnioskowanych dowodów, w tym pominięcie w istotnej dla rozstrzygnięcia sprawie określenia charakteru budynku i lokalu, w którym wnioskodawca miał być zameldowany na pobyt stały. Dotyczyło to także zaniechania wyjaśnienia powodów błędnego wskazania w zebranych częściowo dowodach numeru policyjnego i geodezyjnego nieruchomości, na której przedmiotowy budynek miał być usytuowany; art. 77 i 78 k.p.a. z powodu nie przeprowadzenia tak przez organ I jak i II instancji w należytym zakresie postępowania dowodowego, a w szczególności przerywanie bez podania przyczyny rozpoczętego dowodu zgłoszonego przez stronę skarżącą, dotyczącego uzyskania opinii Wydziału Architektury i Administracji Budowlanej Urzędu Miejskiego o możliwości zamieszkiwania na stałe ludzi w lokalu socjalno - gospodarczym przy ul. E., co do którego wydana została decyzja o rozbiórce, ustalenia czy wydana była decyzja o zmianie przeznaczenia obiektu na budynek mieszkalny, zażądania od wnioskodawcy przedstawienia tytułu prawnego do zamieszkiwanego lokalu oraz ustalenia czy i gdzie zameldowani są na stałe wnioskodawcy; art. 365 § 1 k.p.c. przez bezpodstawne przyjęcie, iż wyrok Sądu Rejonowego z dnia [...] lipca 2002 r., sygn. akt: [...], który dotyczył oddalenia pozwu wniesionego przez "[...]" S.A. o eksmisję strony - wnioskodawcy, wiązał organ administracji w ten sposób, że stanowił o ustaleniu podstawy prawnej stałego zajmowania przez wnioskodawcę tego lokalu, podczas gdy było to jedynie stwierdzenie bezskuteczności rozwiązania stosunku prawnego dokonanego przez poprzedniego właściciela nieruchomości.

Strona 1/3